De vijand

De mensheid is in te delen in twee soorten individuen: mensen met macht over anderen en mensen waarover macht wordt uitgeoefend. Zij die de orders uitdelen, en zij die ze moeten opvolgen.

Macht is het vermogen het doen en laten van andere mensen te dicteren. Dat betekent dat die andere mensen dat niet meer zelf kunnen bepalen. De macht van de één, bestaat dus uit de onvrijheid van de anderen.

Veruit de meeste mensen leven liever in harmonie met hun medemensen dan over ze te heersen. Machthebbers hebben een geheel andere mentaliteit. Zij willen per definitie de vrijheid van anderen afnemen, want hun macht bestaat nergens anders uit dan uit onvrijheid van die anderen.

De aantrekkelijkheid van macht zit hem in het vermogen om van mensen te profiteren. Machthebbers exploiteren mensen. Dat wil zeggen dat ze niet alleen vrijheid afnemen, maar zich ook de opbrengsten van de inspanningen van mensen toe-eigenen.

Iemand die jouw vrijheid en eigendom wil afnemen, is je vijand. Machthebbers zijn dus per definitie de vijand van de mensheid.

De beste manier om macht te verkrijgen, is je voor te doen als weldoener en beschermer. De beste manier om daar in te trappen, is dat te geloven. Je zou zeggen dat niemand zo naïef is om zich zodanig om de tuin te laten leiden. Maar in werkelijkheid gebeurt het desondanks massaal.

Hoe meer macht iemand heeft, hoe meer mensen hij onder zich heeft, en dus hoe meer mensen hij kan commanderen. De meest “succesvolle” machthebbers, staan bovenaan. Zij commanderen degenen in de laag onder zich, en diegenen weer de laag daaronder, enzovoort. Dat heet de “chain of command”.

Geld is macht. Iedereen kent die uitdrukking. Dat betekent dat degenen met het meeste geld, de meeste macht hebben. Zij zijn dus de grootste vijand van de rest van de mensheid.

Regeringen staan daar ruim onder. Die regeringen worden aangestuurd door de toplaag, en staan dus nooit in dienst van de bevolking, maar in dienst van de vijand. Regeringen maken dus deel uit van de vijand. Politici collaboreren met de vijand van de mensheid.

Alleen omdat veel mensen geloven dat regeringen in dienst staan van de bevolking, en omdat ze daarom de orders en regels daadwerkelijk uitvoeren, hebben regeringen macht over ze. Die mensen hebben, zonder het zelf te beseffen, hun lot in handen van hun vijand gelegd. Daarmee collaboreren ook zij, onbewust, met die vijand.

Regeerders zijn er altijd op uit om anderen tot gehoorzaamheid te dwingen. Het is hun “vak”. Daarom bestaan er geen “goede” regeringen. Iedere regering, in welke vorm dan ook, is de vijand van de bevolking.

Zodra mensen dit gaan beseffen, is het afgelopen met die vijand. Die hele regering bestaat uit slechts enkele tientallen machtzoekers/misdadigers. Als de bevolking beseft dat het per definitie misdadigers betreft die uit zijn op de vrijheden en eigendommen van die bevolking, dan is er geen enkele reden meer om aan ze te gehoorzamen. Dan is het voldoende om ze de rug toe te keren en hun orders gewoon te negeren. Waarom zou je immers gehoorzamen aan je vijand?

In deze tijd van enorme veranderingen en onthullingen, wordt het in hoog tempo duidelijk dat regeringen er helemaal niet voor de bevolking zijn, maar dat ze deel uit maken van de vijand. Het zijn collaborerende misdadigers die in dienst staan van de grootste en machtigste criminelen van wereld.

Hun ware aard wordt nu glashelder. Het is niet langer te verhullen. Openlijk maken die regeringen nu misbruik van hun eerder, onder leugens en bedrog verkregen, macht. Dat moeten dat ze nu heel snel doen, want nu is er nu nog een substantieel deel van de bevolking dat niet beseft met een misdadige vijand van doen te hebben.

Om te voorkomen dat wij (de bevolking) ten prooi vallen aan hun geplande dictatuur, moeten ook wij nu heel snel handelen. Dat wil zeggen dat we moeten beseffen met een gevaarlijke vijand van doen te hebben, en dat we die zo snel mogelijk de rug moeten toekeren.

Als de bevolking de regering niet langer erkent als “autoriteit” en dus niet meer aan ze gehoorzaamt, is het afgelopen met ze. Want als we dat wel blijven doen, dan zullen we in zeer korte tijd letterlijk ALLES aan ze verliezen.

En dus zit er nu niets anders op dan ons eigen plan te gaan trekken, en ons dus niet langer van bovenaf te laten aansturen. Niet langer te vertrouwen op externe autoriteiten, maar op onze eigen autoriteit. Op ons geweten, ons verstand en ons gezonde besef. Onze EIGEN beslissingen te gaan nemen, en daar verantwoordelijkheid voor te gaan dragen. Want dat is de werkelijke definitie van vrijheid.

Dat vergt een omschakeling, en dus een inspanning, maar het is noodzakelijk. Want als de huidige ontwikkelingen één ding duidelijk maken, dan is het hoe gigantisch kwetsbaar we onszelf maken als we ons lot in handen (blijven) leggen van een clubje regeerders.