Alle mechanismen in het universum (en dus ook op aarde) verlopen
volmaakt. Alles gaat via de onveranderbare wetmatigheden der natuur. Al die
mechanismen hebben betrekking op oorzaak en gevolg: als je er aan de ene kant
iets instopt, komt er aan de andere kant iets uit. Wat eruit komt, wordt dus
bepaald door wat je erin stopt.
Het tussenliggende mechanisme ligt vast. Als er iets uitkomt
dat niet naar onze zin is, dan ligt dat dus altijd aan hetgeen we erin gestopt
hebben.
We kunnen dan klagen over het tegenvallende resultaat, we
kunnen ertegen protesteren, of we kunnen dozijnen petities tekenen. Maar dat
verandert er helemaal niets aan. Het enige dat erop zit, is er voortaan iets
anders instoppen.
Wat hebben we erin gestopt dat het teleurstellende resultaat
opleverde? We dachten, verwachtten, hoopten dat er een positief resultaat zou
komen (we deden het met de beste intenties) maar het viel tegen. We vergisten ons. Wat was de vergissing?
Alleen door ernaar te kijken, kan er begrip ontstaan over het verband
tussen input en output. Begrip over het tussenliggende mechanisme. En dan kun je
er de volgende keer iets instoppen dat wel een bevredigend resultaat oplevert. Dat kan alleen als je beseft dat je eigen input het onbevredigende resultaat voortbracht. Dit
besef heet verantwoordelijkheid nemen.
Verantwoordelijkheid nemen brengt dus de mogelijkheid om
resultaten in overeenstemming te krijgen met intenties. Als mij het resultaat
niet bevalt, kan ik voortaan iets op een andere manier doen. Met een ander
resultaat.
Ik zou natuurlijk ook kunnen proberen dat over te laten aan
anderen. Daarmee zou ik zeggen: het
resultaat bevalt me niet, maar desondanks wil ik hetzelfde blijven doen; JULLIE
moeten dingen anders doen om het door mij gewenste resultaat te genereren.
Ik geef daarmee de verantwoordelijkheid voor het resultaat aan die anderen.
Maar of die anderen dat ook werkelijk zullen doen, daarover
heb ik niks te vertellen. Ik heb alleen iets over mijn eigen gedrag te
vertellen. Wanneer ik wil dat anderen het door mij gewenste resultaat
genereren, dan word ik afhankelijk van de medewerking
van
Als de resultaten dan niet naar mijn zin zijn, kan ik die
anderen smeken (of proberen te dwingen) om het anders te doen zodat het wel naar mijn zin wordt. Maar ik
blijf afhankelijk van hun wil (of gehoorzaamheid). En afhankelijk betekent onvrij.
Met het weggeven van verantwoordelijkheid, geef ik anderen
macht over mij en maak ik mijzelf onvrij. En ik doe dat helemaal zelf. Daarvoor
ben ik dus verantwoordelijk. Het is dus niet gelukt om mijn verantwoordelijkheid weg
te geven.
Ook dit is dus weer een eenvoudig mechanisme. Een
wetmatigheid. Klagen over de uitkomst (onvrijheid) is dus zinloos. Je hebt iets
in het mechanisme gestopt (poging tot afdragen van verantwoordelijkheid), en
wat er vervolgens uitkomt, is onvermijdelijk (onvrijheid).
Als dat niet bevalt, dan kun je dat aanvaarden, of er iets
anders instoppen. In dit geval betekent dit dus: verantwoordelijkheid nemen
voor wat je zelf doet. En daarmee voor het resultaat daarvan: vrijheid.
