woensdag 16 oktober 2019

Al het "crisisbeleid" leidt tot hetzelfde




De stikstofcrisis, de CO2 crisis, de woningcrisis, de pensioencrisis, het lijken allemaal losstaande verschijnselen. En zo worden ze ook gepresenteerd. Totdat je de “oplossingen” gaat bekijken. Dan zie je dat er een overeenkomst bestaat tussen deze schijnbaar losstaande zaken. Dan zie je dat de beleidsmaatregelen die gebaseerd zijn op deze “crises” allemaal dezelfde consequenties gaan hebben.
Letterlijk AL het beleid dat gebaseerd wordt op deze “crisissituaties” leidt tot hetzelfde: het onmogelijk maken om voor onszelf te zorgen.



Om voor onszelf te kunnen zorgen, moeten we toegang hebben tot onze basisbenodigdheden. Om te kunnen leven hebben we en aantal primaire zaken nodig:

- Onderdak (wonen)
- Energie
- Inkomen
- Voedsel

Zonder toegang tot deze dingen, zijn we dakloos, lijden we kou, leven we in armoede en hebben we honger. En alle “crisismaatregelen” leiden precies daartoe. De situaties lijken dus verschillend, maar de consequenties van het beleid zijn hetzelfde.

Wonen

De aanval op wonen wordt op verschillende fronten ingezet. Sociale huurwoningen worden steeds minder toegankelijk gemaakt. Boven een modaal inkomen komt niemand er meer voor in aanmerking. Huurtoeslagen worden versoberd waardoor ook mensen met lage inkomens niet meer kunnen huren. Daarnaast worden de woningbouwverenigingen dusdanig zwaar belast dat er geen geld meer is voor nieuwbouw, en dat ze genoodzaakt zijn hun woningvoorraden te verkopen. Dat betekent ellenlange wachtlijsten.

Logischerwijze ontstaat hierdoor meer vraag naar betaalbare koopwoningen. Als gevolg van die vraag, stijgen de prijzen daarvan. Hierdoor zijn ze voor grote groepen mensen ook niet meer betaalbaar. Daarnaast zijn er instapdrempels voor hypotheken opgeworpen, waardoor gezinnen met een inkomen dat rond modaal ligt (en niet meer in aanmerking komen voor sociale huurwoningen) ook geen passende hypotheek meer kunnen krijgen, en dus geen toegang meer hebben tot wonen.

Het enige dat dan nog resteert is particulier huren. Maar ook hier vliegen de huurprijzen omhoog als gevolg van de toegenomen vraag (die dus weer een gevolg is van het beleid). Daarnaast worden sociale huurwoningen, als consequentie van het draconische belastingbeleid, massaal verkocht aan speculanten die ze vervolgens tegen woekerprijzen verhuren.

En dan is er ineens de “stikstofcrisis” die wordt gebruikt als rechtvaardiging voor een bouwstop. Hierdoor worden jongeren die zelfstandig willen gaan wonen genoodzaakt bij hun ouders te blijven wonen.

Resultaat: alle beleidsmaatregelen leiden tot het onmogelijk maken van wonen voor steeds grotere groepen mensen.  

Energie

De “CO2-crisis” wordt ingezet om energie te rantsoeneren. Gas zal simpelweg worden afgesloten, waardoor mensen gedwongen worden om elektrische warmtepompen aan te schaffen, tegen torenhoge kosten. Dat deze pompen nauwelijks bruikbaar zijn (de capaciteit is veel te klein om een huis behoorlijk te verwarmen) doet er kennelijk niet toe.

Als mensen bezwaar maken tegen deze gedwongen investering, roept de overheid dat ze zullen “helpen” door leningen te verstrekken (uiteraard van het belastinggeld dat al door de bevolking is betaald). Maar niet zonder voorwaarden: de grond waarop het huis staat wordt dan eigendom van de overheid. Hierdoor vervalt het beschikkingsrecht over het huis natuurlijk voor een deel aan die overheid. Je kunt een huis immers niet verkopen zonder de grond waar het op staat. Dit beleid past dus ook uitstekend in de aanval op wonen.

Als mensen uitweg zoeken door een houtkachel aan te schaffen, wordt dit bij voorbaat geblokkeerd, want dat is ineens “slecht voor de gezondheid”.

Daarnaast wordt de “CO2-crisis” gebruikt als rechtvaardiging voor het verhogen van energiebelastingen en als opmaat voor een algemene CO2-taks. Dat geld moet natuurlijk worden opgebracht door de burgers en worden betaald uit hun loon.

Samen met het beleid dat wonen steeds duurder maakt, stijgen hierdoor de vaste lasten spectaculair. Uiteraard leidt dat tot meer armoede.

Resultaat: alle beleidsmaatregelen leiden tot minder toegang tot betaalbare energie voor steeds grotere groepen mensen.

Inkomen

Als gevolg van het beleid, is het geïndexeerde inkomen al decennia niet gestegen, terwijl de vaste lasten explosief toenemen. Dit resulteert uiteraard in minder besteedbaar inkomen. Daarnaast wordt ons uitgesteld inkomen (pensioen) geroofd onder het mom van een pensioencrisis die in werkelijkheid helemaal niet bestaat. Er wordt een rekentruc toegepast waardoor er een crisis LIJKT te zijn.

Resultaat: alle beleidsmaatregelen leiden tot minder besteedbaar inkomen, en dus tot meer armoede voor steeds grotere groepen mensen.

Voedsel

Ook hier wordt de aanval op verschillende fronten ingezet. De zogenaamde stikstofcrisis moet de veeteelt drastisch inperken. Dat heeft natuurlijk gevolgen voor de voedselvoorziening.

Daarnaast stuurt het beleid aan op meer biobrandstof in benzine. De E10 benzine komt voor 10%  uit biomassa. Die gewassen moeten uiteraard worden verbouwd, en dat gaat ten koste van landbouwgrond waarop normaal voedsel gekweekt wordt. Om het hele wagenpark op E10 te laten rijden, hebben we ongeveer 30% van alle beschikbare grond in Nederland nodig. Grond waarop dan dus niet meer gewoond kan worden, en waarop geen voedsel verbouwd kan worden. Ook dat heeft uiteraard consequenties voor de voedselvoorziening en wonen.

De volgende aanval op voedsel zal gebaseerd zijn op een “watercrisis”. Er wordt geroepen dat de landbouw teveel water verbruikt. Er zullen maatregelen genomen worden om die landbouw  te beperken. Uiteraard ook met voedselschaarste als gevolg.

Resultaat: alle beleidsmaatregelen leiden tot minder beschikbaar voedsel, en dus tot meer honger voor steeds grotere groepen mensen.

Kortom

Kortom, alle beleidsmaatregelen leiden dus tot meer dakloosheid, meer kou, meer armoede en meer honger.

Steeds wordt er geschermd met allerlei “bedreigingen” met de bedoeling dat we al die beleidsmaatregelen accepteren. Steeds wordt ons een "beter klimaat" voorgespiegeld (alsof het huidige klimaat zo beroerd is), maar nooit wordt er melding gemaakt van de logische consequenties van alle maatregelen voor ons leven. Kennelijk heeft men liever niet dat wij dit beseffen.

Maar wat als al die “bedreigingen” in werkelijkheid niet bestaan? Dat het beleid helemaal niet de bedoeling heeft om die zogenaamde bedreigingen onschadelijk te maken? Maar dat het beleid de bedoeling heeft om zelfstandig leven onmogelijk te maken? Dat is immers de overeenkomst tussen alle maatregelen: ze leiden onveranderlijk tot het rantsoeneren van wonen, energie, inkomen en voedsel. Tot armoede en het verlies van het vermogen om voor onszelf te zorgen.

Armoede is niet een gebrek aan geld, maar een gebrek aan toegang tot basisvoorzieningen. En dat is precies waarop AL het beleid aanstuurt.

Waarom?

Waarom zou een regering een dusdanig kwaadaardig beleid voeren?

Degenen die de meeste macht hebben in de wereld, hebben logischerwijze de meeste invloed. Zij hebben het vermogen om regeringen naar hun hand te zetten, want zij financieren ze. Het grootste belang van mensen met macht, is macht over alle andere mensen, want daar bestaat hun macht uit.

Om macht te kunnen hebben over anderen, is het een vereiste dat die anderen afhankelijk zijn. De macht van de één, bestaat immers uit de afhankelijkheid van de anderen. Machthebbers proberen daarom altijd die afhankelijkheid te vergroten. Het meest efficiënt doe je dat door die anderen het (zelfstandig) leven onmogelijk te maken. Zoals nu gebeurt.

Zodra het - als gevolg van het beleid - voor grote groepen mensen onmogelijk gemaakt is om voor zichzelf te zorgen, zullen de regeringen “te hulp schieten” en een vorm van basisinkomen aanbieden. Uiteraard onder voorwaarde van strikte gehoorzaamheid. En dan is de afhankelijkheid compleet.

Al het beleid volgt een beproefd patroon:
1- Verzin of creëer een probleem dat als bedreigend wordt ervaren
2- Wacht op een reactie van het publiek ("Jullie moeten er wat aan doen!")
3- Neem de maatregelen die je voor ogen had

Dit patroon staat bekend als problem-reaction-solution

Uiteraard kunnen regeringen dit beleid alleen voeren als voldoende mensen blijven geloven in de voorgespiegelde “bedreigingen” Anders bestaat er simpelweg geen rechtvaardiging voor dit armoedebeleid. Zodra voldoende mensen gaan beseffen dat ze worden misleid, en dat regeringen heel andere bedoelingen hebben dan ze beweren, dan staan die regeringen letterlijk machteloos.








6 opmerkingen:

Anoniem zei

Wij wachten op je corona blog!

Anoniem zei

Ik concentreer mij op dit moment op Facebook. Daar kan ik nu sneller een grotere groep mensen bereiken. Omdat het nu urgent is, kies ik daarvoor.

Unknown zei

We kunnen toch niks meer doen dan alleen leven en slaaf zijn? Of de regering en alle daarboven vermoorden?
Misschien ben ik een te simpele ziel maar de wereld is al lang kapot!

Fuck technologie, fuck geld, love mother nature!!

Pieter ik denk dat we nooit zoveel mensen bij elkaar krijgen om hun te verslaan. Ik wil wel maar kan het niet alleen.

Alles draait om geld en macht.
Deze mooie wereld zal alleen maar achteruit gaan.
Kijk wat er nu gebeurt, de natuur herstel met het caronavirus maar vraag me af voor hoelang. Straks begint alles weer te draaien En zijn we weer de grootste vijand van de wereld!!
Wij zijn het verschrikkelijkste diersoort ooit..

Anoniem zei

Naar mijn visie moeten we afscheid nemen van een kwalijke metaliteit. Niet van onze hele soort.

Unknown zei

Jammer dat ik hier niet veel recentere berichten lees, snap dat FB een grote groep mensen heeft die je kunt bereiken.
Maar vind het wel interessant om meer te kunnen lezen, tot nu toe lees ik van alles wat ik ook al voelde aankomen (vroeger al als jong meisje) en alles wat er gaande is in de wereld. Dit hele corona gebeuren is een onderdeel van het grotere geheel waar ze mee bezig zijn om te kijken hoever de spanningsboog van de mens uit te rekken is, ik ben absoluut niet bang van heel het virus niet. Ik zie alleen zoveel angstige mensen die in paniek raken als men een kuchje hoort, een meter de lucht in schieten als je vriendelijk vraagt of je er even langs mag.
Chaos is de bedoeling van heel de roverheid maar we hoeven niet in paniek te raken er is genoeg voedsel, eerst bang maken en dan de gemoederen willen sussen. Gadver de gadver wat een smerig spelletje, heb het echt te doen met de zielige slaapkoppen om me heen. 'Hoofdschuddend' begroet ik in liegde en licht dat we de kracht mogen hebben om het tij te keren

Anoniem zei

Facebook op slot, we kunnen niet meer op je pagina daar gaan we al!