woensdag 3 maart 2010

Technologie



Je kunt allerlei verdelingen maken binnen de mensheid. De meeste zijn onzinnig en zijn gebaseerd op illusies. Maar de enige werkelijke verdeling is waarschijnlijk die tussen de machtselite en rest van de mensheid.

Vele eeuwen geleden heeft deze elite zich afgesplitst van de rest van de mensheid en vormt sindsdien (in toenemende mate) een subcultuur, of liever een supracultuur met een geheel eigen denkwijze en geheel eigen overtuigingen die van generatie op generatie doorgegeven worden. Een supracultuur waarbinnen men uitsluitend onderling verkeert en die gebaseerd is op de overtuiging van superioriteit ten opzichte van de rest van de mensheid. De mensheid die als hun bezit beschouwd wordt.

Een verdeling dus die al sinds mensenheugenis bestaat, en die, zoals het er nu uitziet, voorlopig niet zal ophouden te bestaan. Het is waarschijnlijk de enige verdeling die geen illusie is, maar die in alle tijden, op alle plaatsen en door alle onderdrukten aan den lijve ondervonden werd en wordt.

Het is een verdeling die gebaseerd is op een elementair verschil in belang. Twee verschillende belangen die haaks op elkaar staan en onverenigbaar zijn.

Het belang van de mensheid is niets anders dan te kunnen leven, en te voorzien in haar behoeften. En het belang van de elite is niets anders dan de rest van de mensheid zoveel mogelijk te exploiteren. Voor haar eigen macht en rijkdom. Om de mensheid zo volledig mogelijk uit te zuigen, zonder ook maar enig mededogen voor die mensheid. Of het nou leidt tot verschrikkingen als oorlog, armoede, verhongering en andere vormen van ellende, of tot massale sterfte: de geschiedenis leert dat het de elite letterlijk niets uitmaakt.

Het gaat maar om één ding: opbrengst.

In alle tijden heeft de elite altijd een maximalisatie van die opbrengst nagestreefd en in de loop der eeuwen is men daar steeds beter in geworden. Voortschrijdend inzicht, overgedragen van vader op zoon, kun je het noemen. Omdat het maximeren van de opbrengst haaks staat op het belang van de bevolking, heeft men altijd systemen nodig gehad om die bevolking te managen. Uit zichzelf zal de bevolking namelijk de vruchten van haar arbeid niet komen aanbieden aan de minieme minderheid waaruit die elite bestaat.

In de loop der tijd heeft men een groot aantal managementtechnieken uitgeprobeerd. Allemaal hadden ze dezelfde doelstelling: hoe kunnen we zo efficiënt mogelijk gebruik maken van de arbeid van de bevolking, en hoe kunnen we ervoor zorgen dat die arbeid ten goede komt aan ons, in plaats van aan de bevolking zelf? En, niet te vergeten: hoe voorkomen we dat de bevolking, die in aantallen veel groter en dus sterker is dan wij, in opstand komt?

Die elite heeft verschillende managementtechnieken uitgeprobeerd. Proefjes gedaan, zeg maar. Vergelijk het met de vroegere melkboer die een trekhond had om zijn melkkar voort te trekken. Die melkboer werd geconfronteerd met de vraag: hoe kan ik die hond zo efficiënt mogelijk laten lopen, zonder dat hij mij bijt? Hij kon er de zweep overheen halen, maar dat kostte hemzelf energie, en bovendien werd de hond vals, of op een moment zodanig murw geslagen dat hij niet meer liep. Vervolgens kwam de melkboer op het idee om de hond een worst voor te houden. Aan een hengel vanaf de kar. En hup, de hond ging lopen. Maar na een tijdje kreeg het beest in de gaten dat hij nooit bij de worst zou komen, en stopte met lopen. Pas toen de melkboer de hond af en toe een stukje worst gaf, bleef de hond lopen. De melkboer moest nu de meest efficiënte verhouding zien te vinden tussen beloning en prestatie. Hoe vaker hij een stukje worst gaf, hoe gemotiveerder de hond, hoe harder hij liep. Maar teveel worst verzadigde de hond, en dan hield hij op met lopen totdat hij weer trek kreeg. Weinig worst was natuurlijk voordeliger, maar hield ook in dat het uitgemergelde beest minder hard liep. En het uitproberen van verschillenden managementtechnieken leidde tot voortschrijdend inzicht, en dat inzicht leidde tot een optimale balans tussen de investering in worst, en de opbrengst van de hond. In alle gevallen echter, bleef de hond de slaaf van de melkboer.

Precies op deze manier heeft de elite steeds verfijndere managementtechnieken op de bevolking losgelaten. En dit alles met hetzelfde doel: een optimale opbrengst, en het beheersbaar houden van onvrede onder de bevolking. Oftewel: rijkdom en macht (controle).

Eerst in de vorm van ouderwetse slavernij. De zweep dus. Deze techniek is een langdurig succesnummer gebleken, totdat het voortschrijdend inzicht leidde tot een meer efficiënte techniek.

Zoals aan ieder managementsysteem, kleefde er aan ouderwetse slavernij een nadeel: de slaven waren eigendom, moesten dus gekocht worden, en daarom ook onderhouden worden. Anders gingen ze dood en verloor de slavenbezitter zijn investering. Bovendien werkten slaven niet erg efficiënt. Ze werden uitsluitend gedreven door de angst voor de zweep. Toen men dit nadeel begon in te zien, kwam men tot een meer efficiënt systeem: laat de slaven ‘vrij’ en laat ze voor zichzelf zorgen.

Om in hun levensonderhoud te voorzien waren de voormalige slaven verplicht om te gaan werken voor hun vroegere slavendrijvers. Elders was geen werk en viel er dus niks te verdienen. En van het geld dat ze verdienden, moesten ze nu hun eigen huisjes bouwen en hun eigen voedsel kopen. De voormalige slavendrijver merkte dat de voormalige slaven nu vanzelf harder gingen werken als hij ze minder betaalde. Ze moesten wel. En de oude slavendrijver was nu minder geld kwijt aan loon, dan hij vroeger kwijt was aan voedsel en onderdak voor zijn slaven. Bovendien was de opbrengst per slaaf nu veel groter dan voorheen, omdat de werknemers nu net zo hard werkten als nodig was om in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Hoe minder hij ze betaalde, hoe harder ze moesten werken. Voortschrijdend inzicht. Managementtechniek.

Deze managementtechniek leidde tot de machtsverhouding werkgever/werknemer en dat resulteerde in de industriële revolutie. Die industriële revolutie leidde tot enorme armoede, honger en andere misstanden onder de bevolking. En tot gigantische rijkdom van de elite. Maar omdat de voormalige slaven iets meer vrijheid hadden dan ze hadden toen ze nog letterlijk slaaf waren, leidde dit tot opstanden en stakingen. Ze hadden dan weliswaar iets meer bewegingsvrijheid dan vroeger, maar ze wisten zelf verdomd goed dat ze niet vrij waren. Ze waren voor hun bestaan volledig overgeleverd aan de elite. Deze onvrede leidde tot risico’s en bovendien kostte het de elite veel energie en investeringen om het volk in bedwang te houden.

Dus probeerde men iets nieuws. Net zoals de melkboer met zijn hond, kwam de elite tot een inzicht: als we gewenst gedrag belonen met een groter deel van de worst, dan zal het volk zich zo gedragen als wij willen. En als we het volk laten geloven dat ze de vrijheid hebben om zichzelf te kunnen opwerken, en als we daarvoor extra beloning in het vooruitzicht stellen, dan gaat dat volk vanzelf harder werken. En hoewel het een investering vraagt, zal het uiteindelijk leiden tot een grotere opbrengst. Bovendien kunnen we het verkopen als een humanitaire omwenteling, en daarmee ons imago (want dat was nogal negatief) oppoetsen, en dat leidt weer tot minder problemen. Maar deze nieuwe managementtechniek was wel relatief duur. Om het volk rustig en gemotiveerd te houden, moest een relatief groot gedeelte van de winst geïnvesteerd worden in de bevolking. In de vorm van beloning.

Maar het enige criterium was en bleef het optimaliseren van de opbrengst van de arbeid van het volk. Opbrengst die uiteindelijk ten goede moest komen aan de elite. Net als bij een boer die merkt dat zijn vee meer opbrengt als hij het meer ruimte laat. En dat hij een hogere prijs krijgt voor sociaal acceptabel vlees. Maar het gaat uiteindelijk om de opbrengst. In honderd jaar tijd waren de geketende slaven van weleer, geworden tot ‘scharrelslaven’. Er was een balans gevonden tussen investering en opbrengst.

Maar de elite zou de elite niet zijn als ze hiermee genoegen nam. Ook nu was er sprake van voortschrijdend inzicht. Men kwam tot het inzicht dat mensen altijd zullen streven naar het voldoen aan hun behoeften. Daar is niets aan te doen. Die behoeften zijn niet weg te nemen of te beheersen. Dat inzicht leidde tot een nieuwe managementtechniek. En deze keer was de managementtechniek gebaseerd op technologie.
Men had al geleerd dat de behoeften van mensen weliswaar niet te veranderen zijn, maar dat het plaatsen van een managementtechniek tussen de mensen en hun behoeften zeer efficiënt werkte. Men had dat geleerd door ervaring met de meest efficiënte managementtechniek aller tijden: geld.

Voorheen waren kleine gemeenschappen volledig zelfvoorzienend. Binnen de gemeenschap werd alles geproduceerd dat nodig was. Via ruilen kon vrijwel iedereen aan zijn behoeften voldoen. Door het plaatsen van de technologie geld tussen de mensen en hun behoeften, kreeg de elite veel meer controle over het volk. De behoeften waren weliswaar niet te beheersen, maar de tussenstap geld was wel beheersbaar. En daarmee was het volk prima te sturen.

Daarnaast werd binnen de traditionele gemeenschap ook voorzien in niet-materiële behoeften. De behoefte aan menselijk contact en communicatie bijvoorbeeld. Aan familiebanden en banden met vrienden. En door dat directe menselijk contact werd ook voorzien in de behoefte aan informatie en kennis.

Gesterkt door haar ervaring met het managementgereedschap geld, besloot de elite dat het zinvol was om op zoveel mogelijk gebieden een technologische tussenstap te plaatsen tussen de mensen en hun behoeften. Een technologische tussenstap die door de elite beheerst zou worden en daarmee een gereedschap zou vormen om de bevolking te sturen, zonder al die dure investeringen in beloning en (relatieve) vrijheid voor het volk. Volk dat als eigendom van de elite beschouwd werd en wordt.

Het ontwikkelen van deze technologieën zou men overlaten aan het bedrijfsleven. En daarvoor was kapitaal nodig. Het kwam daarom goed uit dat de elite de volledige beheersing had over de kapitaalmarkt. Zo kon men beslissen over welke nieuwe technologie gefinancierd zou worden en welke niet, en daarmee over welke technologie ontwikkeld zou worden en welke niet. En uiteraard werden uitsluitend die technologieën gefinancierd die zouden leiden tot meer controle over de bevolking.

Natuurlijk zouden die nieuwe technologieën omarmd (en betaald) moeten worden door de bevolking. Het volk zou van elke nieuwe technologie het ‘voordeel’ moeten ervaren. En dat was niet moeilijk omdat het steeds ging om technologie die het voldoen aan menselijke behoeften gemakkelijker toegankelijk maakte. Maar het volk had niet in de gaten dat diezelfde technologieën beheerst werden door de elite en dat het volk daarmee de toegang tot het voldoen aan hun behoeften uit handen gaf aan die elite. En dat dit de werkelijke reden was van het beschikbaar komen van die technologieën.

Eén van die technologieën waarin geïnvesteerd werd was de telefoon. Toen de radio, de bioscoop, de televisie, de auto, voedseldistributie via gemotoriseerd verkeer, het internet etc.

Het was voor mensen niet langer noodzakelijk om in gemeenschappen bij elkaar te wonen om aan hun behoefte aan voedsel, contact en communicatie te voldoen. Of om zelfvoorzienend te zijn. En de maatschappij werd daarnaar ingericht. Wonen en werken werden uit elkaar gehaald: de technologie auto werd er tussen geplaatst.  Sociale contacten en informatievoorziening verliepen steeds meer op afstand: de technologie elektronische communicatie werd ertussen geplaatst. Gebieden en landen werden economische monoculturen: de technologie distributie werd er tussen geplaatst. Enzovoort.

En om in de dagelijkse behoeften te voorzien werd het volk afhankelijk van die technologieën. Distributie en vervoer, televisie, telefoon en internet werden noodzakelijk. Tussen de mensen en vrijwel iedere menselijke behoefte was nu een door de elite beheerste technologie geplaatst.

En nu het plan klaar is, en de hele maatschappij ernaar ingericht is, kan men via de gecontroleerde technologieën de toegang tot het voldoen aan menselijke behoeften gaan rantsoeneren en daarmee gedrag afdwingen. En op die manier kan men de bevolking volledig op afstand besturen.

Door het beheersen van de verkeersstromen kan men vervoer rantsoeneren. Door het beheersen van distributie kan men voedselvoorziening rantsoeneren. Door het beheersen van de mediakanalen kan men informatie rantsoeneren. Door het beheersen van telecommunicatie kan men onderling contact rantsoeneren, of, als dat uitkomt, onmogelijk maken. Door het beheersen van de internetinfrastructuur kan men kennis censureren. Zodra het de elite uitkomt. Zodra de tijd rijp is.

De laatste en beslissende stap, zal volledig elektronisch geld zijn. Daarmee kan het koopgedrag (en dus de toegang tot levensbehoeften) van iedereen op individueel niveau gereguleerd worden. Wie niet feilloos gehoorzaamt, wordt uitgesloten.

De hele samenleving is gebaseerd op elektronische communicatie en andere technologie. En omdat het volk daarvan afhankelijk geworden is en in fysieke verdeeldheid leeft, kan met één druk op de knop het risico op verbondenheid en opstanden geminimaliseerd worden, en kan met één druk op de knop de toegang tot de basisbehoeften (individueel of collectief) gedirigeerd, geminimaliseerd of uitgesloten worden.

Maar daartoe zal pas besloten worden als het technologisch managementsysteem compleet is. En daaraan wordt gewerkt. Pas wanneer de elektronische dictatuur volledig waterdicht is, kan de knop om. Als iedere slaaf voortdurend en volledig geautomatiseerd kan worden gevolgd, en als ieders gedrag volledig in kaart gebracht is - als de technologische gevangenis geheel voltooid is - kan al die technologie, die door het volk in de loop der tijd omarmd is en waar het niet meer zonder kan, gebruikt worden waarvoor het is bedoeld: totale, risicoloze controle. Zonder enige inbreng van de bevolking. Met een computersysteem kan immers niet gediscussieerd worden. En pas dan zullen de investeringen worden terugverdiend.

Want dan is er geen enkele noodzaak meer om het volk te laten meedelen in de worst en komt alles ten goede aan de elite. Precies zoals altijd de bedoeling was.

19 opmerkingen:

Arend Zeevat zei

Wauw, ik ben zwaar onder de indruk van deze heldere visie, die volledig waar en herkenbaar is. Dikke komplimenten en dank voor het delen van je inzichten.

Pieter Stuurman zei

Dank je, Arend!

Arend zei

Pieter, mag ik dit fantastische artikel van jou op Argusoog plaatsen?

Pieter Stuurman zei

Heel graag Arend.

Iedereen mag alles van mijn blog overal plaatsen, mits er even een link hier naartoe bijgezet wordt.

Arend zei

Dat lijkt me vanzelfsprekend Pieter. In ieder geval bedankt. Graag wil ik je ook vragen contact met mij op te nemen via arend@argusoog.org. Ik zou je graag iets willen voorleggen.

Ko zei

Die Elite met haar slavernijsystemen, wat is nu de oorzaak van deze ZIEKTE?

"De Elite" vergelijk deze met Yurugu een Afrikaanse godheid waar de "vrouwelijke" helft van aanvang al niet tot ontwikkeling gekomen is of vernietigd is...

Yurugu - Een workshop met Marimba Ani met een Afrikaanse kijk op deze "westerse" gestoorde dominantiecultuur.
http://www.youtube.com/view_play_list?p=07DA7064DC489F90

Siegfried Bok zei

Beste Pieter,
Je weet inmiddels hoe ik je heldere schrijftrant bewonder, maar wat ik jammer vind is te bemerken dat je blijft stoeien met iets dat heet ongerechtigheid en/of wrok naar het systeem.
je schijnt daarbij voorbij te gaan aan het feit dat de mens ten eerste van nature een egoist is en ten tweede een angsthaas.
Dit lijkt misschien tegenstrijdig, maar hij wordt ook niet voor niets de 'tweedrachtzaaier' genoemd.
Je weet waarschijnlijk dat de mens in den beginne bijna is uitgestorven en dat was zijn aangeboren drang naar een krachtige leider. Dat was ook de bakermat van onze zoektocht om te overleven in groepsverband. Men was altijd al "slaaf" van de groep in een drang naar meer en beter, waarin men zich aan regels moest houden. En zoals alles in evolutie is zo is dit ook met
De geschiedenis heeft geleerd dat die leiders in tijden van voorspoed geeerd werden, maar zodra het tij keerde werden zij verketterd.
Die ongelijkheid is er altijd geweest en is met der tijd meegeevolueerd.
Steeds meer leerde de mens zich wapenen tegen de boze buitenwereld en onze technologie is van deze zoektocht naar meer en beter is daar een uitwas in.
Zonder deze "onnatuurlijke" opgelegde "saamhorigheid" zouden wij al lang niet meer zijn.
De tegenhanger is natuurlijk wel dat wij ons steeds verder vervreemden van alle levensvormen "onder ons" en vreemd genoeg noemen wij deze technologische sprong nu technologische "revolutie".
In ons gezellig samenzijn kortgeleden probeerde ik je ook uitleg te geven over ons vreemde "Shiva"-gedrag en/of waarom wij waren uitverkoren om de evolutie-cyclus te gaan afbreken.
Het is voor mij grappig om te zien hoe je met je gave van het schrijven de "vaak onuitgesproken boosheid" van vele lezers weet te raken.
Maar misschien weet je ook dat het mijns inziens "gaat zoals het [moet] gaan", aangezien alles was voorbestemd.
Siegfried

Pieter Stuurman zei

Beste Siegfried,

Ik wil niet aannemen dat de mens van nature een egoist en een angsthaas is. Wel zie ik dat die mens zoekt naar bescherming en dat egoisme en angst daarbij een rol spelen.

De mens heeft altijd gezocht naar bescherming en in die zoektocht heeft men ook graag verantwoordelijkheid uitbesteed aan de zogenaamde leiders. Dit in pogingen om tot een meer efficiënte bescherming te komen.

Naar mijn mening is deze strategie volledig uit de hand gelopen. De 'leiders' die ons zouden moeten beschermen, zijn zelf de bedreiging geworden. Die leiders zijn gebaat bij ons egoisme en onze angst, en doen er alles aan om die aan te wakkeren. De omgekeerde wereld dus.

De reden waarom ik daarover blijf schrijven is simpel: zolang we niet door hebben dat onze strategie contraproductief is, zullen we er niks aan doen.

Of alles nou voorbestemd is of niet: ik vind dat we onze verantwoordelijkheid moeten terugnemen, en dat kan alleen maar als we onszelf bewust maken van de scheefgroei.

Ook al zou het universum besloten hebben dat het binnenkort afgelopen is met ons, dan nog vind ik het onze taak om onze (ook door de krachten van het universum gegeven) capaciteiten te gebruiken en om verantwoordelijkheid te nemen voor onszelf, zolang we hier nog zijn.

Natuurlijk gaat dat verder dan bewustwording alleen, maar het is wel een voorwaarde om te kunnen herontdekken wat we werkelijk zijn. Daarvoor is bewustwording een eerste en noodzakelijke stap.

Pas wanneer we inzien dat er iets structureel mis is, zullen we bereid zijn om er iets aan te doen. En dan zullen we ontdekken dat de inrichting van de maatschappij een afspiegeling is van ons bewustzijn, en inzien dat het niet aan de leiders ligt, maar dat wij het zelf zijn die het systeem in stand houden.

birgit zei

Hallo Pieter, Een hele tijd geleden heb ik al eens gereageerd en ik vind nog steeds je stukjes heel inspirerend en verhelderend.Toch blijf ik steeds zitten met de praktische kant van het verhaal.Wat kan IK doen om het tij te keren.Moet ik wachten op de goegemeente tot die bewust zijn geworden?Je had het ooit eens over de banken dat we als we boos zijn op de banken ons geld van de bank moesten halen.Ja en dan????Ik moet mijn huis betalen en mijn verzekeringen en dat gaat niet meer cash zoals vroeger.We zitten dus eigenhlijk al tot over onze oren in de shit.Ik zou graag de banken buiten spel gezet zien worden en dat is nog maar een klein stukje van het verhaal.Het is heel goed dat je uit blijft leggen hoe alles in elkaar steekt maar intussen zit ik te wachten met gebogen hoofd tot de bom barst of niet barst.Zie ik iets verkeerds?

Dennis zei

Beste Pieter,

Je verwoording van je boosheid is met fluwelen pen beschreven.

Echter ik wil gezien de reacties op dit blog betreffende de altijd wederkerende schuldvraag, toch iets aan het licht brengen.
Rothshilds, banken, balk & bos, de elite, iedereen buiten zichzelf krijgt de schuld toegeworpen. Helaas is dit de halve waarheid, opdat wij (geen van) allen schuldig zijn. Kosmisch gezien wordt het spelletje perfect gespeeld. Wij denkwezens beleven het wereldse spel echter als goed en kwaad. Helaas is het schuldvraagstuk vrijwel onbespreekbaar geworden. Elke laag binnen de bevolking kent zijn erflastigheid. Ook de elite die generatie op generatie vecht voor behoud van zijn eigen macht. En in de laagste regionen die vecht voor zijn levensonderhoud. Dat niemand inziet dat ook de elite zijn taak vervult in zijn erfLASTtigheid vindt ik onbegrijpelijk.

We staan mijn inziens aan de vooravond aan de openbaring van de waarheid. Het zal beginnen met uitingen zoals beschreven in Pieter zijn verhaal. Daarna de laatste uiting van de elite/macht (oorlog).
De waarheid/leegte in het midden zal het laatste woord hebben.

groeten Dennis

Pieter Stuurman zei

@Birgit,

Als individu kun je de wereld niet veranderen. Maar je kunt er wel aan bijdragen. Vertel je bevindingen aan je omgeving. Als je één persoon wakker schudt, dan heb je al veel bereikt. Als die persoon dat weer doet bij een ander, en die ander bij weer een ander, dan komt er een moment waarop wij als mensheid niet meer meewerken aan het verziekte systeem.

Pieter Stuurman zei

@Dennis,

Inderdaad kun je ook de elite als slachtoffer zien i.p.v. dader. Zeker als je ziet dat de inrichting van de maatschappij niets meer is dan een afspiegeling van het collectieve bewustzijn.

Maar zelfs als het kosmische spel perfect verloopt, en als de toestand in de wereld daar gewoon bij hoort, dan horen mijn verwondering en verontwaardiging daar ook bij.

En ook als de kosmische krachten aansturen op een onontkoombare apocalyps, een apocalyps waar we niets aan zouden kunnen veranderen, dan nog vind ik dat we tot die tijd de verantwoordlijkheid voor onszelf moeten nemen.

Anoniem zei

Alles wat je aandacht geeft groeit. Deze uitspraak is voor mij vooral waar als er emotie aan toegevoegd wordt. Emotie (zoals angst en liefde) is als een katalisator die extra energie geeft om hetgene te ervaren waar je bang voor bent of waar je liefde voor voelt. Naar mijn mening is het een prima ontwikkeling dat we via internet informatie tot ons kunnen nemen, want informatie is macht. Via je intuïtie (hart) kun je checken of de aangeboden informatie resoneert en als waar aangenomen kan worden. Volgende stap (@Birgit) is het volgen van je hart. Toen ik b.v. inzicht kreeg in de energie van rente, hoe de rijken rijker worden en de armen armer, heb ik besloten daar niet aan mee te doen. Ik heb mijn geld van die rekeningen afgehaald die rente opleverden. Ik heb een klein bedrag op m'n lopende rekening staan waarmee ik digitale betalingen doe, daar betaal ik de bank tenslotte ook maandelijks voor. Veel mensen vinden mij vreemd dat ik al die rente laat lopen, maar energetisch voelt het veel beter om te weten dat ik mijn eigen koers bepaal en minder in de molen meeloop. De kredietverleners kunnen in ieder geval niet met mijn euro's nog rijker worden. Dus: put your money were your mouth is!

Verder ben ik het geheel eens met @Dennis dat we samen een spel spelen en alles vanuit een bepaald perspectief gezien 'perfect' volgens plan verloopt. Dat is goed voor de innerlijke rust. Remember that God send his best angel Lucifer to the people in duality so they can recognise the light if they are in the dark. (Lucifer = brenger van licht)

Grote groet van Hans

fons zei

de mens =lucifer=de vuurmaker= de oorzaak van waar we zijn en wat ons 'overkomt'= "verlichting" in figuurlijke zin= tot stof en energie wederkeren =het einde van de cyclus(mensheid)=tevens weer het begin= "de cirkel is rond"= kosmische perfectie= eeuwig bewegen= best een meevaller.....!?
(met dank aan S.W .Bok)

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Michael zei

Alle verdeeldheid is illusie, dus óók de verdeeldheid die Pieter Stuurman meent waar te nemen. Het is immers niet mogelijk dat 'verdeeldheid' op zichzelf bestaat: zij moet voortkomen uit en ondersteund worden door een samenhangende structuur. Bij ons mensen is dat een denkcultuur, die hier zichtbaar wordt in het spannende verhaal van de elite en de slavernij: een samenhang van denkbeelden die wij zelf genereren en onderhouden. De 'verslaving' zit tussen de oren. Zolang je in je eigen denkbeelden gelooft hebben zij betekenis. Wanneer je ze naast je neer legt niet meer. Dan ben je er vrij van. Zo simpel is het. :-)

Pieter Stuurman zei

Precies Michael. Er moet een samenhangende structuur gecreëerd worden voor het (voort)bestaan van de verdeling. Die structuur wordt daarom aangeboden, maar heeft slechts het beoogde resultaat indien die structuur omarmd wordt door mensen en vervolgens tot de beschreven verslaving leidt. En dat zit inderdaad tussen de oren.

Anders gezegd: het geloof in de aangeboden (technologische) structuren is wat tot de afhankelijkheid leidt. En dus tot de verdeling. Zonder dat geloof zou het niet mogelijk zijn. Geen enkele macht is mogelijk zonder het geloof in de macht van die macht. Zonder de overtuiging zich aan die macht te moeten conformeren, kan macht niet bestaan.

Michael zei

Maar ook 'macht' is slechts een duaal denkbeeld, Pieter: de polaire tegenhanger van 'macht(e)loosheid'. Gedachten en denkbeelden zijn gebakken lucht, zij hebben geen substantie. Volgens mij hoeft er daarom niets gecreëerd te worden. Alles - de materiële wereld - is immers een illusie. Niets - het domein van de leegte en de oneindigheid - bestaat echt. De wereld van verdeeldheid die wij denken waar te nemen bestaat alleen in onze fantasie. Zij wordt in stand gehouden door te denken in termen van verdeeldheid. Wanneer je daarmee ophoudt valt de verdeeldheid weg en is het sprookje uit. Als je wilt weten hoe je dat kunt doen kan ik je wel een paar tips geven.

Anoniem zei

Het werk van Michael Tellinger en Ubuntu beweging is misschien interessant gezien dit artikel.