Als ik met mensen praat over de rap verdwijnende privacy, krijg ik vaak de opmerking: ‘van mij mogen ze alles weten, ik heb niks te verbergen’.
Wat mensen daarmee zeggen is feitelijk: ‘ik heb binnen de bestaande regelgeving voldoende vrijheid, en heb niet de behoefte de grenzen van die regelgeving op te zoeken of te overschrijden’.
Maar wat als de regelgeving nou verandert, en de behoefte om de regels niet meer te volgen wel ontstaat? Omdat de regels niet meer acceptabel zijn.
Het probleem bij het begrip privacy is dat het woord de lading niet dekt. Het is de machthebber niet alleen te doen om de informatie, om het weten waar je bent (‘ik heb niks te verbergen…’), maar om met die wetenschap iets te doen. Met camera’s kunnen ze je vrijwel overal volgen. Met kastjes in de auto kunnen ze in de toekomst je bewegingsvrijheid elektronisch beperken. Rantsoeneren.
Recentelijk kwam ik tot het besef dat geld in de huidige vorm als machtsmiddel heeft afgedaan. Het wordt als ouderwets en inefficiënt beschouwd. Het zal een rol blijven spelen, maar op een andere manier dan nu. Nieuwe technologie maakt veel verfijndere machtsmechanismen en een veel grotere mate van individuele controle mogelijk. Daarvoor moet het bestaande monetaire systeem wel eerst crashen en vervangen worden door een nieuw systeem (een elektronisch systeem van ’kredietpunten’ zonder anoniem contant geld) dat maar een klein onderdeel zal vormen van het totale complex aan controle en stuursystemen. Het huidige monetaire systeem staat op instorten. De paniek, armoede, honger en ontreddering zullen nieuwe maatregelen (rantsoenering) rechtvaardigen.
Natuurlijk blijft tot die tijd iedereen geloven dat het om geld draait….
De wereld wordt klaargemaakt voor een nieuw ‘managementsysteem’. Een centraal en op afstand geleid managementsysteem. Met zo min mogelijk handhavinginspanningen. Het vee graast en scharrelt onwetend verder terwijl de muren van de elektronische gevangenis in aanbouw zijn. Zodra het complex klaar is, wordt de knop omgezet en is er geen andere mogelijkheid meer dan in de pas te lopen. Hoeveel bewegingsvrijheid er dan overblijft is dan geheel in handen van degenen aan de knoppen.
Vrijheden zullen veranderen (omdraaien) in toegekende ‘privileges’. Beloning en bestraffing. Daarvoor is het nodig dat identiteit een veel belangrijkere rol gaat spelen. Waar vroeger geld het belangrijkste middel was om vrijheden en privileges toe te kennen of af te nemen, zal dat nu identiteit worden. Een soort belonings/bestraffingsprofiel waarin alles opgenomen is: gedrag, leefwijze, denkwijze, consumeergedrag, communicatiegedrag, medische gegevens, reisgedrag, opleiding, financiële gegevens, criminal record, etc. Hoe groot je bewegingsvrijheid zal zijn (reizen, communiceren, werken, eten, informatie etc.) zal bepaald worden door dat ID-profiel. Daarvoor is uiteraard een waterdicht en dwingend systeem nodig.
RFID chips in ID-kaarten en betaalpassen zijn een opstap naar de geïmplanteerde ID-chip. En die chip zal niet alleen bedoeld zijn om te ‘monitoren’ maar als interactief systeem. Dat wil zeggen: monitoren EN besturen.
Zoals geldt voor elke gevangenis: het werkt pas als alle muren klaar zijn en er niemand meer uit kan. Langzaamaan (zodat we niet massaal wakker worden) worden de gaten in de muren gedicht. Muren die in eerste instantie op ruime afstand zullen staan, zodat het vee er in de praktijk nog niet veel van merkt er geen paniek ontstaat. Als dat klaar is zullen de muren dichter naar elkaar worden geplaatst, en zal het vee bij elkaar gedreven worden.
Om ons niet het gevoel te geven dat we gevangen genomen worden (en dus rustig te houden), zal men proberen ons te laten geloven dat de muren er zijn om ons te beschermen in plaats van ons te beperken. Daarvoor is het nodig dat we ons bedreigd voelen. Die bedreiging zal kunstmatig worden opgevoerd, de komende jaren. Denk bijv. aan global warming, terrorisme, criminaliteit, en als beslissende stap aan een oorlog, uitlopend op een wereldoorlog tegen de Islam.
De oorlog tegen de Islam is al decennia in voorbereiding. Om de impact daarvan te vergroten moet het gevoel van bedreiging in de westerse wereld optimaal zijn. Dat is de werkelijke reden achter de gestimuleerde massale immigratie van Moslims naar het westen van de afgelopen decennia. Omdat we allemaal omgeven zijn door Moslims, zullen we ons (als de oorlog uitbreekt) allemaal in ons dagelijkse leven bedreigd voelen door die Moslims om ons heen, en dat zal dan weer ‘bescherming’ rechtvaardigen.
Extra muren dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten