De Griekse crisis

De problemen met de euro zijn niet ontstaan door een gebrek aan geld maar door teveel aan schuld.

We kunnen gemakkelijk de schuld van die schuld bij landen als Griekenland neerleggen, maar daarmee steken we onze kop in het zand.

In het huidige criminele monetaire systeem is schuld niet te vermijden. Het ontstaan van schuld is inherent aan dit systeem. Er ontstaat in dit systeem altijd ergens schuld. Het maakt de bankiers niets uit waar die schuld ontstaat, omdat het collectief er uiteindelijk altijd voor moet opdraaien, zoals nu weer duidelijk wordt met de ‘redding’ van Griekenland.

En met het collectief bedoel ik: jij en ik; de burgers van deze wereld.


Geld is op zich een prima uitvinding. Het maakt de talenten en inspanningen van mensen uitwisselbaar.

Een ander woord voor talenten en inspanningen is arbeid. Het is uitsluitend onze arbeid die zaken geldelijke waarde geeft. Grondstoffen zijn immers gratis, en krijgen pas geldwaarde als er arbeid aan toegevoegd wordt.

Geld heeft (in een eerlijke situatie) op zichzelf dus geen waarde. Geld zou er moeten zijn om het ruilen van echte waarde (arbeid), te faciliteren.

Iedere keer als iemand arbeid verricht, ontstaat er nieuwe waarde. Een huis, een auto, een brood, een dienst; er ontstaat iets dat er eerst niet was. En in ruil voor het toevoegen van dat stukje nieuwe waarde, ontvangt degene die de inspanning geleverd heeft geld, zodat hij er een vergelijkbare inspanning van een ander voor kan terugkrijgen.

Iedere nieuw stukje arbeid levert dus economische groei op. Die arbeid voegt waarde toe aan het collectief van waardes, gevormd door de arbeid van iedereen.

Om die arbeid te KUNNEN vergoeden met geld, moet dat geld er wel ZIJN. Het moet gefaciliteerd worden. Dat wil zeggen, het moet gemaakt worden. Voor iedere nieuwe inspanning, moet er een beetje nieuw geld beschikbaar komen.

In het huidige systeem hebben overheden dat faciliteren toevertrouwd aan particuliere centrale banken. Deze banken hebben het monopolie op het maken van nieuw geld. Maar die banken faciliteren dat geld niet gewoon, maar ze maken het uit het niets, en LENEN het vervolgens uit. En dat geld moet worden terugbetaald met rente! Zonder dat die centrale banken daar enige toegevoegde waarde (= arbeid) tegenover zetten!

Dat houdt in dat met iedere inspanning, met ieder stukje arbeid, er nieuw geld in omloop komt, maar ook nieuwe SCHULD aan het collectief wordt toegevoegd. Vermeerderd met rente!

Economische groei houdt daarmee in: groei van schuld. En die schuld moet, vermeerderd met rente, door het collectief worden terugbetaald. Dus door iedereen die arbeid levert, omdat arbeid de enige manier is om het benodigde geld te verdienen om te kunnen terugbetalen.

Omdat AL het met arbeid verdiende geld op deze manier uit schuld bestaat, moet er dus minimaal twee keer voor gewerkt worden: eerst om het te verdienen, en vervolgens om het door de banken gefaciliteerde geld (waarmee die arbeid betaald is) terug te betalen aan die banken. En eigenlijk dus meer dan twee keer, want de rente komt er nog bij.

Daarmee wordt het dus onmogelijk om geld te verdienen zonder dat er ergens schuld ontstaat. Ook al ben jij (of ik, of wie dan ook) zo slim dat we geen persoonlijke schuld opbouwen: zodra wij iets verdienen (ook al geven we het verdiende geld niet uit, ook al zetten we het op de bank) ontstaat er schuld in het collectief. Een schuld die in totaliteit inmiddels vele malen groter is dan de totale hoeveelheid geld die er op de wereld BESTAAT. Schuld die altijd door iemand moet worden terugbetaald.

Het is dus onzinnig om de problemen in de schoenen van de Grieken te schuiven, of van wie dan ook. Het is het systeem dat hiervoor verantwoordelijk is. Een tot op het bot crimineel systeem dat met behulp van wetten (en dus overheden) in stand gehouden wordt, en dat uiteindelijk tot niets anders kan leiden dan totale onderwerping van iedereen aan die banken. Een systeem dat bovendien onze overheden en regeringen ontmaskert als collaborateurs aan deze misdaad.

Dit systeem zorgt ervoor dat letterlijk ALLES van waarde, dus ALLES waarvoor ooit arbeid geleverd is, en waarvoor in de toekomst arbeid geleverd gaat worden, uiteindelijk eigendom van de banken wordt.

En die banken hebben deze crisis geïnitieerd om zichzelf de mogelijkheid te verschaffen om al deze kunstmatig opgebouwde en uitstaande schuld nu te materialiseren. Dat wil zeggen: al het onderpand op te eisen. En dat onderpand bestaat uit alles van waarde dat ooit gemaakt is, en alles van waarde dat in de toekomst gemaakt zal worden. Uit onze arbeid. Uit jou en mij. WIJ zijn tenslotte de enigen die werkelijke waarde creëren door onze arbeid. Arbeid die niet meer aan onszelf ten goede komt, maar aan de bankiers. Arbeid die geen arbeid meer zal zijn, maar slavernij.

Ik zou dus mensen willen oproepen juist een voorbeeld te nemen aan de Grieken, en te weigeren zich te conformeren aan deze criminelen. Ga staken! Weiger de belastingen te betalen die rechtstreeks naar de zakken van deze misdadige bankiers vloeien! Weiger nog langer mee te werken.

Door onze medewerking zijn wij zelf de grootste collaborateurs aan het leegzuigen van de mensheid. En niet alleen van andere landen, maar ook van onszelf.