De architectuur van de macht volgens het systeem van Adam Weishaupt

De huidige werkelijke machtsstructuur in de wereld is voor een belangrijk deel gebaseerd op de ideeën van Adam Weishaupt. Hij was een professor (rechten) aan de universiteit van Ingolstadt, Beieren. Weishaupt deed rond 1775 onderzoek naar het mechanisme van macht. Hij kwam tot de conclusie dat de traditionele machtsstructuren uiteindelijk altijd omvielen, en dus tijdelijk waren. Dit vanwege twee ‘zwakten’: ethiek en ijdelheid.

Waar ging het (volgens Weishaupt) mis?

-IJdelheid.
In de loop van de geschiedenis wilden machthebbers hun macht aan iedereen kenbaar maken door zichzelf te laten zien aan het volk dat ze onderdrukten. Met zoveel mogelijk pracht en praal, paleizen, standbeelden, monumenten, etc. Daarnaast met glimmend opgepoetste legers in de familiekleuren van de heersende koning of keizer als vertoon van hun macht.
Volgens Weishaupt maakte dit de machthebber kwetsbaar, aangezien het volk altijd op een bepaald moment zodanig ontevreden werd dat het in opstand kwam. Door de grote zichtbaarheid van de machthebber, werd deze altijd het object van de opstand en als zodanig aangevallen en uiteindelijk van zijn positie verstoten.


-Ethiek.
Iedere wet, in iedere cultuur en in iedere tijd, is gebaseerd op twee universele ethische waarden:
‘Gij zult niet stelen’ en ‘Gij zult niet doden’.
Toch is iedere machtsstructuur gebaseerd op stelen en doden. Om het doel (macht) te kunnen bereiken, moest er dus een rechtvaardiging gevonden worden om te kunnen stelen en doden. Die rechtvaardiging werd gevonden in een ‘ideaal’. Om dat hogere ideaal te kunnen bereiken, moesten er offers gebracht worden: ‘Het doel heiligt de middelen’.
Die rechtvaardiging gold voor de buitenwereld (bevolking), voor de medewerkers van de heerser (leger, ambtenaren, etc.), maar vooral ook voor de machthebber zelf, die, door zelf in het ideaal te geloven, kon leven met zijn geweten. Want ook hij wist dat stelen en doden verkeerd is.
Het zwakke punt hierbij is (volgens Weishaupt) dat de ideologie aan slijtage onderhevig is en dus in de loop der tijd haar waarde verliest. Daarmee verliest ze haar kracht, en op een moment zal de bevolking er niet meer intrappen en genoeg krijgen van het moorden en stelen, en zal het de koning of keizer van de troon stoten. Ook kan het gebeuren dat de machthebber zelf de rechtvaardiging van zijn daden niet meer gelooft, en zich geleidelijk meer gaat gedragen naar zijn geweten (of zich juist openlijk gewetenloos opstelt), waarbij hij in de zelfde mate van geleidelijkheid zijn macht verliest.


Weishaupt bewoog zich in kringen van de meest invloedrijke figuren uit zijn tijd. In de hoogste regionen van de Vrijmetselarij, waarvan hijzelf ook lid was, kwam hij in aanraking met topmensen uit de politiek, de handel en de bancaire wereld. Zo verzamelde hij een elitaire groep om zich heen. Samen met hen ontwikkelde Weishaupt (op basis van zijn ideeën) een systeem dat puur gebaseerd was op rationaliteit, en niets anders nastreefde dan pure, ongefilterde macht, zonder de hierboven genoemde valkuilen. Macht die systematisch zou groeien en logischerwijs uiteindelijk zou resulteren in totale macht over de totale wereld. Deze macht zou in handen zijn van een kleine super-elite. De machtstructuur zou (als het plan consequent ten uitvoer gebracht zou worden) ook oneindig zijn in tijd, en zou dus altijd blijven bestaan.
Het systeem van Weishaupt en zijn club vond wereldwijd al snel gehoor bij de top-elite die hierin kansen zag om haar eigen positie te versterken. Het zou de architectuur van macht voorgoed veranderen.

De gedachte was dat, om het doel te bereiken (oneindige macht, zowel in omvang als in tijd) , de machthebbers of degenen die de macht nastreefden moesten afzien van ijdelheid en ethiek.

-IJdelheid.
Om het behoud van de macht te waarborgen, moeten de werkelijke machthebbers onzichtbaar zijn. Ze mogen nooit pronken met hun macht, niemand mag weten dat zij de machthebbers zijn, beter nog: niemand mag weten dat ze bestaan. Op die manier kunnen ze nooit het doelwit worden van opstanden, en dus ook nooit van hun positie verstoten worden.
Omdat het volk in haar perceptie, macht altijd associeert met één of enkele personen, moet de macht een gezicht krijgen voor de buitenwereld. Een gezicht dat inwisselbaar is en van wie de bevolking denkt dat het van de werkelijke machthebber is. Een steeds wisselend gezicht waarin de bevolking na verloop van tijd haar vertrouwen zou verliezen, en dat dan vervangen zou worden door een ander gezicht.
Hiermee werd de basis gelegd voor de moderne ‘democratieën’. Door het volk zelf te laten kiezen (in een vastgestelde frequentie) voor de nieuwe ‘machthebber’, zou het volk een gevoel van vrijheid ervaren en dat zou gunstig zijn om opstanden te voorkomen. Wanneer het volk ontevreden zou worden, wat na verloop van tijd altijd zou gebeuren, dan koos het gewoon een ander gezicht, en dan had het weer even hoop op verbetering, waarna de teleurstelling zou leiden tot het kiezen van weer een ander gezicht enzovoort. Op deze manier zou de werkelijke en onzichtbare machthebber zijn handen vrij hebben en onaantastbaar zijn. Zolang hij zich niet zou laten verleiden tot de ijdelheid om zijn macht te etaleren.

-Ethiek
Om pure, onverdunde macht te verkrijgen en te behouden, mag het geweten van de machthebber geen enkele rol spelen. Er mag geen enkel ander ideaal aan ten grondslag liggen dan de macht zelf. De mate waarin gedood en gestolen moet worden, wordt uitsluitend bepaald door het effect dat deze zaken hebben op het uitbreiden en voortduren van die macht. Of het nou gaat om het doden van enkele mensen, of miljoenen, het enige criterium is het effect op de mate van macht.
Omdat Weishaupt en zijn kring ook mensen waren (dat wisten ze zelf ook), en dus een geweten hadden, moesten ze zichzelf conditioneren zodat ze zich konden losmaken van de beperkingen die dat geweten opwierp. Hiervoor gebruikten ze het systeem van tegengestelde krachten.
Om het geweten onschadelijk te maken, moesten er tegenpolen komen voor de universele ethische waarden: ‘Gij zult niet stelen’ en ‘Gij zult niet doden’.
Voor de eerste waarde (stelen) bedacht men: de verering van kapitaal. Kapitaal boven eigendom. Het kapitalistische systeem gaat ervan uit dat de meest succesvolle het recht heeft om zich eigendom toe te eigenen dat eerst een ander toebehoorde. Dat is diefstal, maar men noemt het ‘verdienen’. Aangezien zij, de machthebbers, het meest succesvol zouden zijn, konden zij zichzelf, in elke mate die het doel (pure macht) zou bevorderen, kapitaal toe-eigenen (stelen/verdienen) zonder zich ethisch bezwaard te voelen (later ondermeer verwoord in ‘Survival of te fittest’- Charles Darwin)’.
Voor de tweede waarde (doden) moest men zichzelf op een andere manier conditioneren. Weishaupt en consorten besloten dat zijzelf de top van de machtspiramide zouden vormen en dat alleen zijzelf zouden beslissen over leven en dood, in welke mate en hoeveelheid dan ook, en dat het enige doel daarvan de onverdunde macht was. Om het geweten uit te schakelen, begonnen ze een cultus van doodsverering. Door de dood een hogere waarde te geven dan het leven, compenseerden ze hun eigen menselijke neiging om te aarzelen bij het doden van grote hoeveelheden mensen. Deze cultus van doodsverering is nu terug te vinden in genootschappen als bijvoorbeeld Skull & Bones, en Bohemian Grove: ‘geheime’ en besloten genootschappen waarin uitsluitend mensen in hoge machtsposities en uitsluitend op uitnodiging kunnen toetreden. Men vindt er alle kopstukken uit het bedrijfsleven, militaire wereld, politiek, en de bancaire wereld.

Weishaupt noemde zijn club (de voorloper op de moderne ‘denktanks’) de Illuminati. Oftewel de Verlichten. Verlicht zoals ‘verlicht’ in tegenstelling tot ‘bezwaard’. Dus niet bezwaard om te doden en te stelen om pure macht te vergaren. Deze orde der Illuminatie werd opgericht op 1 mei 1776, en een paar jaar later verboden. Het streven van het genootschap ging echter onverminderd door, nu zonder naam, en dat was in het kader van de theorie alleen maar een voordeel aangezien een genootschap zonder naam en zonder gezicht niet bestreden kon worden. Wel bediende het genootschap zich van occulte symboliek. Occult wil zeggen ‘verborgen’ en dus alleen te begrijpen door ingewijden. Als symbool werd gekozen voor de afbeelding van een piramide waarvan de punt enigszins boven de rest van de piramide zweeft, en voorzien is van een alziend oog.

Het symbool van de piramide werd niet zomaar gekozen. Deze piramide gaf de machtstructuur aan, die Weishaupt en zijn club voor ogen hadden. De gehele maatschappij zou moeten worden ingericht naar de vorm van een piramide, waarbij de absolute machthebbers (zijzelf) zich zouden bevinden in de punt, en alziend en alwetend zouden zijn. Direct daaronder zou er een compartiment zijn dat iets breder is en zou bestaan uit mensen die door de top zouden worden toegelaten in hoge machtposities, en die een groot deel van de agenda zouden kennen, maar niet alles. Deze groep moest hoofdzakelijk gewetenloos zijn, maar niet helemaal, en moest dus enigszins geloven in een ideologie. Met iedere stap naar een lager en dus breder compartiment van de piramide, neemt het aantal personen toe en de macht daarvan af. Daarmee neemt ook de kennis van de werkelijke agenda af, met daaraan gekoppeld een toenemend geloof in de aangeboden ideologie (bijv. democratie). In de laagste compartimenten bevindt zich het volk dat geen enkele kennis heeft van de agenda, dat volledig gelooft in de ideologie en dat denkt voor zichzelf te werken of voor een ‘goede zaak’, maar dat in werkelijkheid werkt voor de voltooiing van de agenda, zonder dat het volk dat zelf weet.

Deze piramidestructuur vinden we tegenwoordig in elke grote organisatie. Een bank bijvoorbeeld. Een baliemedewerker van een bank heeft geen enkel idee van de agenda van employees die in aanmerking komen voor de beruchte bonussen, en deze groep heeft op haar beurt weer geen enkel idee van de werkelijke agenda van de directie, die op haar beurt weer weinig idee heeft van de werkelijke agenda van de top van de centrale banken. In het Engels heet dat: compartmentalisation, wat een samentrekking is van de woorden ‘compartment’, en ‘mentalisation’.
Ieder bedrijf vormt dus een piramide, en alle bedrijven en instanties ter wereld bij elkaar, vormen samen weer een piramide, met in de top de absolute wereldmacht, die, geheel volgens het systeem van Weishaupt, voor het publiek onzichtbaar is. Presidenten en ministers-presidenten (van wie het volk denkt dat ze de macht hebben), staan hier ruim onder en zijn inwisselbaar. De werkelijke machthebbers (precies volgens Weishaupts plan), zijn niet inwisselbaar en blijven zo in de top van de piramide.

De afbeelding van deze piramide (het symbool van de Illuminati) is onder meer te vinden op het huidige biljet van 1 dollar. In de voet van de piramide staat het oprichtingsjaar van de Illuminati -1776- in Romeinse cijfers. Verder zijn er de Latijnse teksten:
Annuit Coeptis, wat zoiets wil zeggen als: ‘onze missie is geslaagd’, en Novus Ordo Seclorum, wat betekent: ‘Nieuwe Wereldlijke Orde’, tegenwoordig meestal vertaald in ‘New World Order’.

Het plan van Weishaupt en zijn club was uitermate doordacht, en de praktijk heeft bewezen dat het precies zo werkt als het bedacht was. Het plan gaat ervan uit dat het nooit ontmaskerd kan worden, aangezien de enkeling die het doorziet, onmiddellijk zal worden teruggefloten door zijn omgevingsgenoten die zich in hetzelfde compartiment van de piramide bevinden. Hij zal worden teruggefloten omdat hij een bedreiging zal vormen voor het geloofsysteem dat gangbaar is in dat compartiment: de norm.

Mensen die zich hoger in de piramide bevinden zijn meer op de hoogte van de agenda, en zouden dus een gevaar kunnen vormen, maar doen dat niet vanwege het proces van natuurlijke selectie. Slechts diegenen met een beperkt geweten, kunnen zich opwerken in de piramide, en bovendien zijn de beloningen voor een hogere positie in de piramide zodanig groot, dat het belang om zichzelf te handhaven groter is dan de roep van het geweten (zie de bonusstructuur bij banken).

De enige achilleshiel van het piramidesysteem bevindt zich (net als bij Achilles zelf) aan de onderkant. Daarin leeft het overgrote deel van de bevolking, en alleen al door haar aantal vertegenwoordigt deze groep een enorme macht. Deze massa moet dus voortdurend onder controle gehouden worden om de voorkomen dat ze ‘wakker wordt’.
Door deze groep onderling te verdelen, fragmenteert haar kracht en neemt daarmee in gevaar af. Deze verdeling wordt bereikt door onder de bevolking min of meer fictieve groeperingen te creëren, en de perceptie hiervan zodanig te sturen dat deze groepen elkaar als vijand beschouwen en zich door elkaar bedreigd voelen. De bevolking zal dan vanzelf om bescherming vragen en daarvoor aan de machthebber meer zeggenschap geven in de veronderstelling door die machthebber beschermd te worden. Dat gaat ten koste gaat van de vrijheid van de bevolking, en is daarmee ten bate van de macht.
Om dit doel te bereiken moet de informatiestroom beheerst worden om daarmee de perceptie van de bevolking te kunnen bepalen.
Daarnaast moet de bevolking zo arm mogelijk gehouden worden waardoor de aandacht totaal wordt opgeslokt door werk, geld(problemen) en het gevecht voor overleving. De vruchten van de arbeid van de bevolking, mogen in geen geval bij die bevolking zelf terecht komen, aangezien dat tot financiële, materiële en mentale vrijheid zou leiden. En die vrijheid zou de percipieerde noodzaak voor leiderschap verminderen en daarmee dus het bestaansrecht van de leiders ondermijnen. De bevolking zal dus voortdurend veel harder moeten werken dan feitelijk nodig is. Hierdoor wordt natuurlijk ook veel meer geproduceerd dan bruikbaar is. Deze productie moet dus worden vernietigd. Hiervoor bestaan twee instrumenten: oorlog en belasting.

-Belasting
De arbeid van de bevolking wordt gewaardeerd in geld. Geld maakt de talenten en inspanningen van mensen uitwisselbaar. Wanneer iemand voor 100 geldeenheden (euro, dollar) arbeid verricht, zou hij daarvoor in principe ook weer voor 100 eenheden (euro, dollar) aan arbeid van een ander moeten kunnen terugkopen. Door van die 100 er 50 aan belasting te vorderen, verdampt dus de helft van zijn arbeid.
Belasting wordt geheven op basis van angst, bijvoorbeeld: ‘als jullie niet betalen, dan kunnen we de orde niet handhaven en dan vallen jullie ten prooi aan criminelen’ of ‘als jullie niet betalen, warmt de aarde op en dan zal jullie land overstromen’ of ‘als jullie niet betalen zijn jullie asociaal, en stoppen we je in de gevangenis’ etc. Dit systeem ontneemt de bevolking dus gedeeltelijk (in dezelfde verhouding als het percentage aan belasting) de toegang tot de producten die ze zelf geproduceerd heeft. Wel blijft de materiële overproductie op deze manier bestaan. De oplossing hiervoor is oorlog.

-Oorlog
Oorlog dient twee doelen: één daarvan is angst zaaien, waardoor de bevolking om bescherming vraagt en bereid is te betalen voor een leger of om zelf deel uit te maken van dat leger.
Maar een ander belangrijk doel is: het vernietigen van (de resultaten van) arbeid (producten). Zo wordt voorkomen dat die producten bij de bevolking terechtkomen en dat dit zal leiden tot (meer) financiële vrijheid van die bevolking.
Dit vernietigen gebeurt zowel voor de oorlog, als tijdens de oorlog, als na de oorlog. Voor de oorlog vindt die vernietiging plaats door het produceren van wapens. Deze grote industrie vraagt veel arbeid, en dat is zinloze arbeid, in die zin dat het niet leidt tot het produceren van producten waar de bevolking iets aan zou kunnen hebben. Diegenen die werken aan een vliegdekschip of een tank, kunnen zich gedurende hun inspanning niet inzetten voor zaken die de bevolking ten goede komen, zoals het bouwen van huizen, het maken van voedsel of kleding. Het is dus een efficiënte manier om de resultaten van arbeid te vernietigen.
Tijdens de oorlog vindt de vernietiging plaats door de destructie van arbeid uit het verleden, zoals gebouwen, fabrieken, wegen en infrastructuren, etc. die dan na de oorlog allemaal opnieuw moeten worden opgebouwd.
Verder beperkt het toekomstige productie door het doden van een deel van de beroepsbevolking. Soldaten zijn jonge mensen in de kracht van hun leven, en vormen, buiten oorlogstijd, de kern van de beroepsbevolking. Door deze groep uit te dunnen (laten sneuvelen) in de oorlog, neemt de naoorlogse werkkracht af, en zal de overgebleven bevolking harder moeten werken om het hoofd boven water te houden.
Een bijkomend voordeel van oorlog is dat het veel geld kost en dus leidt tot schuld van alle betrokken partijen. Het geld voor de te voeren oorlog wordt uitgeleend door de machthebbers, en daarmee wordt de afhankelijkheid van alle oorlogvoerende partijen aan die machthebbers groter, hetgeen weer tot meer macht leidt.
Het is dus noodzakelijk om voortdurend oorlogen uit te lokken, te stimuleren en te financieren. Het mooiste zou natuurlijk zijn, een oorlog tegen een fictieve tegenstander. Een oorlog die nooit gewonnen kan worden en dus altijd kan blijven voortduren (‘War on Terror’).
Het is daarbij absoluut noodzakelijk dat de machthebbers in de top van de piramide, de totale zeggenschap hebben over al het geld.

Weishaupt wist dat en betrok vanaf het begin, bankiers bij zijn club. Deze bankiers waren bijzonder geïnteresseerd in de theorieën van Weishaupt, aangezien ze voor zichzelf een toonaangevende rol voorzagen in de nieuwe structuur. In de tijd van Weishaupt was de monetaire macht versnipperd over een groot aantal, veelal kleine banken. Dat maakte het systeem onbestuurbaar voor de machthebbers. Door de oprichting van de centrale banken waarbinnen zich het totale monopolie over het totale monetaire systeem bevindt, is deze macht gecentraliseerd en is dat probleem oplost.
De implementatie hiervan vond haar rechtvaardiging in een serie economische crises die hiervoor speciaal door de top van de piramide waren opgezet. De bevolking leed grote armoede en riep om een oplossing. Die werd geboden in de centralisatie van de bancaire en financiële macht onder het motto: ‘Dit mag nooit meer gebeuren’. Precies zoals het nu gebeurt met de huidige crisis, die de bancaire macht verder zal centraliseren door het laten ‘omvallen’ van banken, waardoor er in aantal minder overblijven ( =centraliseren van macht) en waardoor extra toezicht (= macht) wordt gerechtvaardigd.

Met bovenstaande instrumenten wordt het de bevolking zo moeilijk mogelijk (zo niet onmogelijk) gemaakt om haar krachten te bundelen en een gevaar te vormen voor de top van de piramide.

Dit alles heeft de uitvoering van Weishaupts plan mogelijk gemaakt. Het plan dat inderdaad heeft geleid tot een steeds groeiende, verborgen macht. Macht waarvan de omvang op dit moment het einddoel (de totale macht) benadert. Pas als dit doel bereikt is, zal de ware aard van het spel en haar bedoelingen niet meer verborgen zijn, en zal de bevolking kennis maken met het desastreuze gevolg: de totalitaire wereldstaat waarin de bevolking in totale slavernij zal moeten leven.
Of Weishaupts voorspelling, dat deze macht eeuwig zou duren, zal uitkomen, moet nog blijken.
Zoals George Orwell zei: de enige kans voor het doorbreken van de macht ligt bij de proles (het ‘gewone volk’). Maar daarvoor moet het volk zich eerst bewust worden van het spel. Pas dan kunnen de mensen een keuze maken om het spel niet meer mee te spelen waardoor het brede fundament (de onderste laag) van de piramide zal afbrokkelen. En daarmee zal de gehele piramide instorten.




Pieter Stuurman

Geld als dictatoriaal instrument

Het uitkleden van de AOW, de WW, het verhogen van de ziektekostenpremie, de verkeersboetes, de energiebelasting enzovoort: het stuit op veel onbegrip. De meeste mensen gooien het op een niet te stuiten geldhonger van de overheid. Men heeft het over “roofridders” of “graaiers”. Het lijkt ook allemaal onbegrijpelijk, totdat je beseft wat het doel ervan is.

Het doel is:

Geld te kunnen gebruiken als instrument om een zo groot mogelijke groep dwingend aan te sturen en daarmee het gedrag van de bevolking te dicteren. Bijvoorbeeld iedereen harder en langer laten werken.

Als je dat eenmaal door hebt, zie je ook dat het een lange-termijn plan is. Een traject dat al jaren geleden is ingezet. Om het doel (gelddictatuur) te bereiken moet je een aantal stappen doorlopen:

1- Nivelleren.

Zolang er een groot verschil is in besteedbaar inkomen, zullen financiële maatregelen altijd maar een klein deel van de bevolking treffen. Dat is niet efficiënt. Wanneer je in dat geval de middenklasse dwingend wil aansturen d.m.v. financiële maatregelen, zal de onderklasse niet overleven.
In de jaren 80 en 90 heeft er een verschuiving plaatsgevonden van de onderklasse naar de middenklasse. Bestond er voor die tijd een groot inkomensverschil tussen bijvoorbeeld een metselaar en een universitair geschoolde werknemer, nu is dat verschil veel kleiner. De onderklasse is als het ware opgetild naar de middenklasse. Het gevolg is, dat de hele bevolking (op een kleine elite na) nu beschouwd kan worden als middenklasse. Als dat eenmaal bereikt is en je nu de duimschroeven aandraait, heeft daar vrijwel de hele bevolking last van, zonder dat er een grote groep aan onderdoor gaat (die dan weer moet worden ondersteund en op wie de maatregel dan geen effect heeft). Dit degradeert de gehele voormalige middenklasse tot een onderklasse zonder financiële vrijheid. En dat maakt dus vrijwel de gehele bevolking bestuurbaar d.m.v het instrument geld. En dat is de bedoeling.

2- Verschuiven van variabele kosten naar vaste kosten.

Variabele kosten zijn variabel. Dat wil zeggen dat mensen hierin keuze hebben. En keuze is vrijheid, en dat wil je niet, als je wilt dicteren. Wil je mensen d.m.v. geld in een bepaalde richting dwingen, dan moet je die keuze beperken of liever nog, helemaal wegnemen. Vandaar dat het aandeel van ons besteedbaar inkomen dat opgaat aan vaste kosten enorm gestegen is. Hogere belastingen, kunstmatig verhogen van woonlasten, energie, ziektekostenverzekering etc. Om dit mogelijk te maken bij een gegeven inkomensniveau, moeten de variabele kosten eerst dalen. Het aandeel van ons inkomen bijvoorbeeld dat we uitgeven aan voedsel is steeds verder gedaald. Hierdoor werd een stijging van de vaste lasten mogelijk gemaakt. En vaste lasten zijn vaste lasten omdat er niet of nauwelijks op bezuinigd kan worden. En dat is natuurlijk de bedoeling als je mensen wil dwingen.

3- Maak van variabele kosten vaste kosten.

Een paar voorbeelden:


Voedsel.
Voor voedsel geldt dat de uitgaven hieraan gedeeltelijk bestaan uit vaste, en gedeeltelijk uit variabele kosten. Iedereen moet eten. Maar je zou duur eten kunnen kopen, of goedkoop. Wanneer daarin in de praktijk een grote spreiding bestaat, en je wil mensen bijvoorbeeld harder en langer laten werken d.m.v. een financiële maatregel (bijv. verhogen van de energiebelasting) , dan tref je alleen die mensen die al goedkoop voedsel kopen. De rest gaat simpelweg bezuinigen op voedsel voordat ze zich laten dwingen tot harder en langer werken. Dat is dus niet efficiënt. Dat is de werkelijke reden achter de “prijzenoorlog” in de supermarkten, die tot gevolg heeft gehad dat de variëteit en de kwaliteit van het aangeboden voedsel sterk vermagerd is. Als er simpelweg alleen nog maar goedkoop voedsel in supermarkten (speciaalzaken verdwijnen) verkrijgbaar is, hebben mensen geen keuze. In eerste instantie lijkt dat gunstig voor de consument, totdat je beseft dat de vrijgekomen bestedingsruimte direct wordt ingepalmd door het verhogen van de vaste kosten.

Auto
In de jaren 60 was autorijden pure luxe. De auto werd gebruikt voor recreatie of familiebezoek. Nu is dat heel anders. Eerst werd de maatschappij rondom de auto ingericht. Het werd in verhouding tot het inkomen steeds goedkoper, en dus voor steeds meer mensen bereikbaar. Wonen en werken werden uit elkaar gehaald. Forenzenwijken en industrieterreinen bijvoorbeeld. Vervolgens werd autorijden zo vervelend mogelijk gemaakt. Een oerwoud aan slecht afgestelde stoplichten, een enorme hoeveelheid verkeersdrempels, onzinnige 30km zones, miljoenen boetes en het sociaal verdacht maken van de “vervuilende automobilist”, zorgen ervoor dat niemand meer autorijdt die het niet echt moet. Zo heb je van een variabele post een vaste kostenpost gemaakt. Door die vaste kosten nu verder op te schroeven, beperk je de bestedingsruimte en krijg je meer dwingende macht over de bevolking met het instrument geld.

Energie.
Het opschroeven van energieprijzen heeft weinig zin als mensen op het verbruik kunnen bezuinigen. Een verhoging van de prijzen zal dan leiden tot een lager verbruik, in plaats van harder en langer werken, wat het eigenlijke doel is. Promoot daarom zoveel mogelijk energiebesparing. Maak “verspilling” asociaal. Als iedereen een Hr-ketel heeft, en dubbel glas, maak dan spaarlampen verplicht, zodat iedereen niet meer dan het absolute minimum aan energie verbruikt. Pas als er niet meer bezuinigd kan worden, heeft het opvoeren van de energiekosten het beoogde effect.



Het zijn maar een paar voorbeelden, en er zijn er vast nog meer te vinden, maar al deze maatregelen bij elkaar hebben tot gevolg dat het overgrote deel van de bevolking een steeds kleinere keuze heeft in de manier waarop het inkomen besteed wordt. Vrijwel het gehele inkomen gaat op aan vaste kosten. Als dat eenmaal bereikt is (en zover is het bijna), dan kunnen die vaste kosten verder worden opgeschroefd en ontstaat een direct verband tussen een financiële maatregel en het effect daarvan op het gedrag van de bevolking. Mensen hebben immers geen keuze meer en geld is nu een dictatoriaal instrument geworden.

Merk ook op dat deze trend al decennia vrijwel lineair is dus onafhankelijk van het op dat moment “gekozen” kabinet. Het laat nogmaals zien (voor wie het nog niet wist) dat de “democratie” een wassen neus is, en dat onze “volksvertegenwoordigers” van alles vertegenwoordigen, maar zeker niet het volk.

Pieter Stuurman

De oorlog tegen alle mensen van de wereld (2)

Mijn vorige artikel (‘de oorlog tegen alle mensen van de wereld’) heeft heel wat losgemaakt. Het is opgepikt door een aantal websites en zowel via internet als in mijn persoonlijke omgeving kreeg ik ongebruikelijk veel reacties. Mensen beginnen blijkbaar langzaamaan wakker te worden.

De meest gesteld vraag is: “Wat kunnen we eraan doen? We zijn immers machteloos!”

Het is de gedachte dat we machteloos zijn, die ons machteloos maakt. Als een paar samendenkende families de wereld kunnen overheersen, dan kan een betrekkelijk kleine groep slimme en eerlijke mensen dit ook weer ongedaan maken. En een grote groep al helemaal! Alles wat we nodig hebben is de moed om onze gedachten om te buigen en tot ons te laten doordringen dat wij net zo min machteloos zijn als wie dan ook, ook al is onze naam geen Rothschild.

Ik heb een aantal mogelijkheden op een rij gezet:

1- Stop met het ondersteunen van de topbankiers die ons leven willen beheersen.

De bankiers die verantwoordelijk zijn voor oorlogen, massamoord, genocide, honger, armoede, en slavernij. Wiens op schuld gebaseerde monetaire systeem ervoor zorgt dat ons zuur verdiende geld voor het grootste gedeelte wegvloeit naar belastingen die de overheid nodig heeft om haar schulden en de rente daarover te betalen. Voorbeeld: als je de staatschuld van de VS deelt door het aantal bewoners, dan heeft iedere Amerikaan gemiddeld een schuld van 120.000 dollar. Kinderen en bejaarden meegerekend. Ons belastinggeld financiert dus de bankiers, inclusief hun oorlogen en al het andere leed op de wereld. En zo betalen we onze eigen slavernij. En wij geven de vruchten van onze arbeid zonder bedenkingen in handen van deze misdadigers. Die er vervolgens mee kunnen en zullen doen wat ze willen.

Haal je tegoeden van de bank en bewaar het geld thuis op een veilige plaats. Het zijn niet de lokale dieven waarvoor je bang moet zijn. Het zijn de internationale dieven. Betaal cash, in plaats van met een pinpas of creditkaart. Ruil je geld (in ieder geval voor een gedeelte) voor zaken die niet op een gecontroleerde illusie gebaseerd zijn. Voor bijvoorbeeld goud of edelstenen of wat je maar verzint. Zaken waarvan de waarde niet zomaar door de bankiers kan worden gemanipuleerd. Wanneer we dat massaal gaan doen, dan zullen de media moord en brand schreeuwen en ons ervan beschuldigen de economie te schaden. Vergeet niet dat de media, net als het geld, gecontroleerd worden door de topbankiers, en er komt een dag (en die dag komt al snel) dat deze bankiers besluiten dat jouw tegoed niets meer waard is. Laten we ze die macht niet langer geven.

2- Weiger te vechten.

Soldaten en politieagenten zijn mensen zoals jij en ik. Mensen met families, mensen met dezelfde (geld)zorgen. Mensen die zonder het te weten, vechten voor hun eigen degradatie tot slaaf. De winnende World Press foto was een mooi voorbeeld. Een gewone soldaat die een gewone familie (die slachtoffer geworden is van de crisis) met getrokken wapen hun huis uit zet. Vechten tegen anderen is vechten tegen jezelf. Stop ermee!

3- Onderwijs jezelf.

Het is niet onze actieve medewerking die het kwaad in het zadel helpt. Het is onze passieve en onverschillige houding die dat doet. Het enige dat nodig is voor de overwinning van het kwaad, is dat goede mensen niets doen. Verzamel kennis. Het is heel gemakkelijk, zeker nu internet (nog) vrij toegankelijk is. Het gaat om het leven van je dierbaren en jezelf. Het is dus de meest waardevolle investering die je kunt doen. Het hele machtssysteem is gebaseerd op illusies. Kennis en bewustwording kunnen en zullen het breken.

4- Stop met stemmen

De ‘democratie’ heeft maar één functie: mensen het GEVOEL van vrijheid geven. De illusie van vrijheid. Mensen die geloven dat ze vrij zijn (ook al voelt dat totaal niet zo) zijn veel gemakkelijker te controleren dan mensen die openlijk onderdrukt worden. Laat tot je doordringen dat alle negatieve ontwikkelingen in de wereld gewoon doorgaan, onafhankelijk van de ‘gekozen’ regering, in welk land dan ook. Regeringen zijn totaal afhankelijk van het door enkelen beheerste monetaire systeem. Alle trends die allemaal en overal in de wereld steeds meer onvrijheid brengen, ontwikkelen in hetzelfde tempo door, op wie je ook stemt. Stop met het ondersteunen van deze illusie. Stop dus met stemmen.

5- Denk samen.

De plannen van de wereldelite worden vormgegeven door de zgn. denktanks. Dat zijn groepen van topmensen uit de financiële, politieke, religieuze en militaire wereld. Slimme en machtige mensen die in besloten omgeving uitwerken hoe ze nog meer macht kunnen vergaren. Voorbeelden zijn: De Bilderberg groep, de Trilateral Comission, The Council on Foreign Relations en de Club van Rome. Doe eens wat research en leer wat deze denktanks met ons willen doen. Het is makkelijk!

Maar zij zijn niet de enigen die kunnen denken. Dat kunnen wij ook. Kom bij elkaar, bundel je denkkracht, informeer mensen, en maak plannen, om zo samen onder de beoogde dictatuur en slavernij uit te komen. Nogmaals: het enige dat ons machteloos maakt, is de gedachte dat we machteloos zijn.

6- Laat je niet verdelen.

Iedere verdeling is gebaseerd op angst. Angst voor de ander. Groepsidentiteit is een zorgvuldig gecreëerde illusie. Als wij onze aandacht vestigen op andere groepen, zullen we de werkelijke vijand niet herkennen. Het is het aloude ‘verdeel en heers’ principe.

De angst voor moslims bijvoorbeeld. De propagandamachine doet zijn uiterste best om deze groep af te schilderen als terroristen. De waarheid is echter dat de moslims verreweg de grootste slachtoffergroep vormen van terrorisme. En wel van het (door de bancaire elite gestuurde en gefinancierde) Amerikaanse staatsterrorisme, dat zonder enige rechtvaardiging al miljoenen burgerdoden op zijn geweten heeft in Irak, Afghanistan en Palestina.
Een sterk staaltje propaganda was vorige week op het journaal te zien: In Californie is een Islamitisch dorp nagebouwd om daar soldaten een ‘anti-terrorisme training’ te geven. Alles zo ‘realistisch’ mogelijk. Dus met een moskee met blauwe koepels, mannen in witte jurken en met een gevaarlijke oogopslag, en gesluierde vrouwen. Het hele nieuwsitem was één grote propagandaspot met als boodschap: Terroristen zijn Moslims! Moslims zijn, net als wij, en misschien nog wel meer, slachtoffers van dezelfde machtselite.

Groepsidentiteit is een illusie. Een illusie die bepaald is door landsgrenzen en de grenzen van religie die vroegere machthebbers onderling bevochten hebben. Uitvergrote verschillen die niet door ons zelf geïnitieerd zijn, maar ons als illusie worden opgedrongen zodat we onze aandacht op elkaar houden, in plaats van op het werkelijke kwaad. Uiteindelijk hebben alle mensen op de wereld hetzelfde belang: in vrijheid te kunnen leven en te kunnen zorgen voor hun naasten. Een belang dat bedreigd wordt door een wereldwijde dictatuur. Iedereen zit in hetzelfde schuitje.


7- Herken propaganda.

De media worden beheerst door dezelfde groep mensen die het geld beheersen, en die dus de overheden beheersen. Er zijn maar 2 soorten nieuws: feitelijk nieuws (auto rijdt tegen boom, vliegtuig stort neer etc.) en manipulatief nieuws. Dat laatste vormt de overgrote meerderheid van alle items. Inclusief de zogenaamde ‘goed nieuws items’ die bedoeld zijn om ons een prettig en veilig gevoel te geven. Weet dat je gemanipuleerd wordt. Vraag je bij elk item af welk effect ermee beoogd wordt. Je gaat totaal anders naar het nieuws kijken en je zult zien dat 90% van al het nieuws bestaat uit een mix van waarheid en leugen, in verschillende verhoudingen. Televisie is een machtig wapen. Een wapen dat beheerst wordt door de elite die ons tot slaven wil degraderen. Laat je niet als een mak lam naar de slachtbank voeren.

Uiteraard ben ik blij met iedere andere suggestie!

Kredietcrisis: “De oorlog tegen alle mensen van de wereld”

Dit wordt geen leuk stukje. En dat is ook niet de bedoeling. Ik bedoel: ik schrijf dit niet voor mijn eigen lol, noch voor de lol van de lezer. Ik schrijf het omdat het moet.

Zoals de meeste lezers wel zullen weten, maak ik me al een tijd bezorgd over de crisis. Om die reden heb ik me er steeds meer in verdiept. En naarmate ik me er meer in verdiep, groeien mijn zorgen. Uiteindelijk heeft dat geleid tot mijn beslissing om tot een oproep te komen.

Een oproep aan iedereen die dit leest. Een oproep om de inhoud met een open mind te lezen. Het te laten doordringen. En om het zoveel mogelijk door te geven.

Drie jaar geleden zei ik tegen mijn vrienden en kennissen: Er komt een oorlog. Een financiële oorlog. Een oorlog die niet op een fysiek slagveld zal worden uitgevochten, maar in de loopgraven van de financiële wereld. Hoe die oorlog eruit zou gaan zien, wist ik toen nog niet. Maar alle tekenen wezen in de richting van een financieel slagveld.

En nu hebben we de crisis. Tenminste, zo wordt het genoemd. Maar het is geen crisis. Het is een oorlog. Het is een oorlog omdat het doel hetzelfde is als die van elke oorlog: het veranderen van de naoorlogse maatschappij.

Als je weet welke veranderingen degenen die de oorlog opzetten voor ogen hebben, dan kun je voorspellen hoe de oorlog zal verlopen. En wat de afloop zal zijn…

Deze oorlog is een oorlog tegen ons. Tegen alle mensen van de wereld. Tegen de mensheid. Het doel is: alle mensen te onderwerpen aan één centrale wereldmacht. Alle mensen te degraderen tot slaven, beheerst, gecontroleerd en bestuurd door enkele machthebbers. Letterlijk. Een totalitaire wereldstaat waarbij alle bestaande percepties van het begrip dictatuur zullen verbleken. Dat is het doel.

Het middel dat gekozen is om dat doel te bereiken, is geld.

De strategie die gekozen is, is het bancaire systeem dat bekend staat onder de naam: Fractionele Reserve.

Ik moet eerst uileggen wat dat betekent en hoe dit historisch in elkaar zit. Er wordt namelijk nooit over gepraat. Zelfs mensen die economie gestudeerd hebben weten meestal niet hoe het werkt. En dat is geen wonder. Het wordt uit de opleiding gehouden, en uit het onderwijs in het algemeen.

Het verhaal van Fractionele Reserve in het kort:*

De eerste bankiers waren goudsmeden. Mensen die goud bezaten gaven dat in bewaring bij goudsmeden, omdat deze een kluis hadden. In eerste instantie betaalden mensen daarvoor een vergoeding. Ze kregen een waardepapier waarop stond hoeveel goud ze tegoed hadden.

Op een moment merkten sommige goudsmeden dat mensen maar zelden hun goud kwamen halen, omdat ze elkaar gewoon met het waardepapier betaalden. En als iemand het soms toch kwam halen, dan nooit allemaal tegelijk.

Dat gaf de smeden (die zich nu banken noemden) de mogelijkheid om het bewaarde goud uit te lenen tegen rente. Om ervoor te zorgen dat ze de mogelijkheid hadden om uit te betalen als er iemand voor zijn goud kwam, moesten ze een bepaalde reserve in kas houden.

Als een beginnende bank bijvoorbeeld 1000 goudstukken (gulden) in kas had die toebehoorden aan hun klanten, dan hielden ze 100 gulden (10% dus) als reserve in kas. Dat was ruim voldoende om de sporadische klant die voor zijn goud kwam, uit te betalen.

De rest, 900 gulden dus, kon worden uitgeleend tegen rente. Was er na bijvoorbeeld een jaar 200 gulden aan rente en aflossing terugbetaald, dan had de bank dus 100 gulden reserve + 200 gulden aflossing en rente in kas. De totale reserve was nu dus 300 gulden. Op basis van een reserve van 10%, kon men nu dus 3000-300=2700 gulden uitlenen. Werd de reserve na een jaar 400 gulden, kon er 3600 gulden aan waardepapier worden uitgeleend etc.

De totale hoeveelheid geld die de bank tegoed had steeg daarmee exponentieel. Het aandeel van de oorspronkelijk inleg (het bezit van de oorspronkelijk spaarders, waarmee de bank begonnen was) ten opzicht van het tegoed van de bank, werd steeds kleiner. Totdat het verwaarloosbaar klein was. Al het geld dat op deze manier in omloop kwam bestond dus uit SCHULD.

Een wat droog verhaal misschien, maar het is essentieel.

Dit alles leidde tot grote welvaart van de banken. Maar iedere bank gaf zijn eigen waardepapier uit. Dit leidde tot grote diversiteit en concurrentie tussen de banken. Daar kwam een einde aan door de uitvinding van de Centrale Bank.

De Centrale Bank is een Nederlandse uitvinding. Het houdt in dat één bank het monopolie wordt gegeven op het uitgeven van waardepapier. Begin 17e eeuw was Nederland het eerste land met een centrale bank. Dit bracht ons de Gouden Eeuw, de VOC en zeer grote rijkdom voor een kleine elite.

Met het geld werd de VOC vloot gefinancierd die de rijkdommen uit de koloniën kon stelen. Het is een misverstand dat het in de Gouden Eeuw met alle Nederlanders goed ging. Het tegendeel is waar. Onder de bevolking bestond enorme armoede. Zo erg dat veel mensen gedwongen waren zich aan te monsteren om naar de oost te varen. Van alle zeelieden overleefden gemiddeld maar 50% de reis. De helft werd geveld door schipbreuk, piraterij of ziektes die veroorzaakt werden door gebrek aan vers voedsel. En als ze het overleefden, dan kwamen ze totaal verzwakt en ziek thuis. Waar ze onmiddellijk weer aan het werk moesten om het hoofd boven water te kunnen houden.

Vanwege de enorme rijkdom van de elite, en hun koopzucht, steeg de vraag naar producten, en dus de prijzen, waardoor het volk in verhouding steeds armer werd. De maatschappij bestond uit een superrijke elite, en een grote onderklasse. Een middenklasse bestond hoegenaamd niet.

In 1689, na de Nederlands Engelse oorlog, besteeg Willem van Oranje (Willem III) de troon van Engeland en confisceerde de Bank of England die hij naar het voorbeeld van de Nederlandse Centrale Bank inrichtte. Ook in Engeland leverde dat hetzelfde resultaat op. De macht van het koloniale Engelse rijk explodeerde, evenals de rijkdom voor enkelen.

Rond die tijd werden de eerste stenen gelegd voor het imperium van de familie Rothschild. Deze familie van goudsmeden woonde in Frankfurt in Duitsland onder de naam Bauer. Ze waren succesvol als geldwisselaar en goudbewaarder. Het pand in Frankfurt had een rood schild boven de voordeur. De bevolking kende de zaak als “rothschild”. De grondlegger Mayer Amchiel Bauer, had 5 zoons die hij alle 5 naar een andere plek in Europa stuurde. Er ging er een naar Frankrijk, een bleef in Duitsland, er ging er een naar Engeland etc. Hij noemde zijn familie voortaan Rothschild, naar het rode schild.

De Rothschilds waren slimme lui en deden goed zaken. Ze begrepen de geldbusiness. Ze begrepen ook dat kennis macht was. Ze hadden overal mensen die voor inlichtingen zorgen. En in 1815 sloegen ze hun slag in Engeland.

In 1815 verloor, zoals iedereen weet, Napoleon de slag bij Waterloo van het Engelse leger onder leiding van generaal Wellington. Vanwege hun goede informatienetwerk (er bestond natuurlijk geen radio of telefoon) kregen de Rothschilds deze informatie eerder dan wie ook in Engeland. Vervolgens brachten ze direct het valse bericht in omloop dat Napoleon gewonnen zou hebben en Engeland dus verloren. Prompt stortte de beurs in. Iedereen wilde van zijn aandelen af, en dumpte ze. Dat gaf de Rothschilds de mogelijkheid om vrijwel de gehele Engelse economie op de kopen tegen wisselgeld. Toen de volgend dag het echte nieuws bekend werd, stegen de aandelen weer tot ongekende waarde. Alleen was nu vrijwel alles in handen van één familie: De Rothschilds.

Het feit dat ze de totale economie beheersten, gaf ze de mogelijkheid om een meerderheidsbelang te krijgen in de Engelse Centrale bank.

Later is het hele concept geëxporteerd naar Amerika, waar uiteindelijk de centrale bank in 1913 werd omgevormd tot de Federal Reserve, een volledig private centrale bank onder leiding van, en met een meerderheidsbelang van de Rothschilds. Dit maakte de overheid, net als in alle landen waar een private centrale bank bestond, volledig afhankelijk van die centrale bank. Feitelijk werd vanaf dat moment Amerika bestuurd door de Federal Reserve: de ‘Fed’.


“Geef mij de controle over de valuta van een land, en ik geef er niets om wie de wetten maakt”.

Mayer Amchiel Rothschild
Grondlegger van de Rothschild bankiersdynastie


Op dit moment is de Rothschild familie de rijkste ter wereld. Volgens de laatste schattingen bestaat hun rijkdom uit meer dan de helft van de totale rijkdom op de hele wereld. Maar het belangrijkste is: De familie Rothschild is de machtigste ter wereld.

En die macht laten ze al vele decennia, in toenemende mate gelden. Zo hebben ze de crisis van 1929 geïnitieerd en zijn er nog rijker en machtigen uitgekomen dan ze al waren.

Ze hebben zowel de geallieerden als Hitler gefinancierd in de 2e wereldoorlog. Een oorlog die, net als alle andere oorlogen, tot doel had de naoorlogse samenleving te veranderen. De bedoeling was: het centraliseren van de militaire macht in Amerika, het oprichten van Israel en het oprichten van een wereldleger in de vorm van de Verenigde Naties.

De Verenigde Naties hebben officieel tot doel om de vrede te bewaren en te controleren. Sinds de oprichting hiervan heeft de wereld 256 gewapende conflicten gezien. Meer dan alle opgetekende oorlogen in de gehele beschreven geschiedenis van de mensheid.

Op dit moment zijn er nog maar 3 landen (die er toe doen) die geen door de Rothschilds gedomineerde centrale bank hebben: Iran, Libië en Noord Korea. Tot voor een paar jaar waren dat er 4. Wat er met Irak gebeurd is weten we…. Volgens Bush vormden deze landen de “As van het kwaad”. Toeval? Natuurlijk niet!

China mocht pas meedoen nadat ze zich aan het Internationale Monetaire Fonds (IMF) en de Wereldbank conformeerden. Voor wie zich afvraagt door wie die twee instellingen gedomineerd worden……..

Er is een reden voor het feit dat deze mensen zo machtig zijn: ze begrijpen dat geld een illusie is. En wij, de mensen, begrijpen dat niet. Door het systeem van fractionele reserve, kunnen ze precies zoveel geld maken als ze willen. Uit het niets. En de enige functie hiervan is het in de greep krijgen van iedereen en daarmee de wereld.

De Rothschilds (en consorten) bezitten de halve wereld. Ze willen de hele wereld.

Ze hebben er eerst voor gezorgd dat iedereen volledig afhankelijk is gemaakt van de illusie geld. En nu zullen ze die illusie gebruiken om ons tot slaven te degraderen.

Ze hebben er al voor gezorgd dat we de dingen die wel echt zijn niet meer zien, of ondergeschikt maken aan de illusie geld. Als onze buren hun huis worden uitgezet omdat de buurman buiten zijn schuld zijn baan kwijt is, en buiten zijn schuld de hypotheek niet meer kan betalen, dan vinden we dat zielig, maar we doen niets. We zeggen dat we het erg vinden en dat we meeleven en geven “de crisis” de schuld. En we doen niks…. Behalve hopen dat het ons niet overkomt.

Maar we zullen er allemaal aan moeten geloven. Aan deze ‘mensen’ die er hun hand niet voor omdraaien om voor hun eigen belang oorlogen te initiëren, en daarmee miljoenen mensen de dood in te jagen. Voor hun eigen rijkdom aan tastbare zaken (paleizen, jachten, etc.) en hun macht. Ze hebben ons bij de ballen! (Excusée, maar het is zo)

Als je dat weet, als je de historie kent, en de bedoeling kent, dan is het niet moeilijk om de toekomst te voorspellen:

Ik ken hun precieze draaiboek niet. Het staat niet in de krant. Het komt niet op televisie. Er bestaan nog maar 5 massamediabedrijven op de wereld (waartoe bijvoorbeeld RTL en SBS ook behoren). Allemaal direct of indirect gefinancierd door de Rothschilds. Vrijwel alle persbureaus zijn in de loop der tijd gefuseerd en vallen onder Reuters. Reuters is eigendom van de Rothschilds. Zij zijn het die bepalen wat wij als nieuws en dus als de waarheid beschouwen.

Maar ik ken hun doel wel. Ze zullen niet rusten voordat ze de hele wereld bezitten. Je moet niet vergeten dat het manipuleren van de wereld, het naar hun hand zetten van de wereld, hun BEROEP is. Een ambacht dat ze al honderden jaren tot in steeds grotere mate beheersen. Een vak dat van vader op zoon, generaties lang is doorgegeven en geperfectioneerd. Slimme mensen die de hele dag niets anders te doen hebben dan het verzinnen van plannen die moeten leiden tot hun totale macht. Mensen die iedere dag van 9 tot 5 hierover nadenken en hun plannen uitbroeden. En die daarbij hun enorme bestaande macht aanwenden voor het verkrijgen van nog meer macht.

Deze mensen bepalen ons leven nu al in grote mate, maar als we het toestaan zullen ze ons leven volledig beheersen.

Het zal er zo uitzien:

Eerst zal er alles aan gedaan worden om ‘leiders’ het vertrouwen te laten winnen (meneer Bos, meneer Obama, red ons!). Vervolgens zullen ze de economie volledig laten instorten. Mensen zullen massaal hun baan verliezen en hun huizen uitgezet worden. Het hele monetaire systeem zal omvallen. Wij zullen onze leiders om oplossingen vragen. Er zullen overal crisiskabinetten gevormd worden, waardoor oppositie feitelijk niet meer zal bestaan. De noodtoestand zal worden uitgeroepen die overheden ”tijdelijk” totale macht geven, en waarbij de rechten van alle burgers bevroren worden. Omdat er letterlijk geen geld meer is, zullen alle mensen worden opgeroepen om te werken aan het herstel. Tegen voedsel. Wie niet meewerkt zal niet eten.

Er zullen opstanden uitbreken. Dat is de bedoeling. Om “de rust te handhaven” zullen de legers en politiemachten van de landen worden samengevoegd tot één wereldleger. Dissidenten zullen in kampen verdwijnen of erger. De ‘leiders’ zullen voortdurend roepen dat het “niet anders kan”. Men zal roepen dat we ons eigen belang en onze verschillen nu even opzij moeten zetten, en dat we allemaal moeten meewerken aan het herstel van de wereld in deze barre tijden.

Iedereen die zijn huis kwijtraakte zal ondergebracht worden in “tijdelijke” opvang/werkkampen.


Helaas zal deze situatie nooit meer veranderen. Orwell’s 1984 zal erbij verbleken. Maar dit is echt! En het is ZO dichtbij!

Er zullen nog maar 2 klassen bestaan: Een superrijke, supermachtige en superkleine elite. En slaven.


Wat te doen:

Allereerst moeten we beseffen dat we slachtoffer geworden zijn van een ILLUSIE. Een zorgvuldig geconstrueerde illusie. De illusie geld. Zolang we daarin blijven geloven, kunnen ze ALLES met ons doen. Laat het tot je doordringen en word wakker! Geld is (op de manier zoals het nu georganiseerd is) een illusie! Meer niet. Het enige wat echt is, is de zorg en liefde voor je familie en dierbaren, en jezelf. Het enige wat we hoeven te doen is NEE zeggen. En voor elkaar te zorgen.

1-We gaan onze huizen niet uit omdat we zelf geen schuld hebben aan deze crisis.
2-We laten ons niet mobiliseren in een oorlog tegen onszelf.
3-We laten ons niet provoceren tot opstanden om ze daarmee de rechtvaardiging te geven om
het leger op ons af te sturen.
4-We geloven NIETS meer van wat we via de (gecontroleerde) media te horen krijgen.

We blijven ALLEMAAL lekker zitten waar we zitten. We gaan EERST voor onze familie en dierbaren zorgen als we de hypotheeklasten niet meer kunnen betalen, buiten onze schuld. Als we dat allemaal doen, is er geen politie of legermacht groot genoeg om daar verandering in te brengen. Dan staat dit handjevol machtzoekers volledig met lege handen.

En dan kunnen we werken aan een rechtvaardig systeem. Een systeem dat in dienst staat van de mensheid, in plaats van in dienst van een paar gewetenloze machthebbers. Het enige dat ervoor nodig is, is bewustwording.

Het inzicht dat geld een illusie is. Het inzicht dat die illusie als enige en ultieme doel heeft: totale slavernij van jou en van mij en van iedereen.

Word wakker en zorg dat iedereen om je heen wakker wordt. Doe de research zolang het nog kan. Controleer, om jezelf te overtuigen, alles wat ik hier geschreven heb. Het leven van je kinderen, het leven van je dierbaren en het leven van jezelf hangt er vanaf. En doe het NU. Het kan letterlijk elke dag misgaan. En dan is het te laat.

*
Zie de documentaire “The Money Masters” op Google video als je meer info wil. http://video.google.com/videosearch?q=money+masters&emb=0#
Of de korte film “Money as Debt” voor een eerste inzicht en 47 van de best bestede minuten uit je leven.
http://video.google.com/videoplay?docid=-9050474362583451279

De crisis is geen toeval

De crisis is geen toeval. Zoals Nobelprijswinnaar (economie 1976), en één van de meeste invloedrijke economen Milton Friedman decennia geleden al zei: 'Een recessie is nooit toeval. Wat er ook gebeurt, een beurskrach, een valutacrisis, altijd is de economie veerkrachtig genoeg om het te op te vangen. De geschiedenis leert dat recessies uitsluitend ontstaan door het bewust manipuleren van de kredietvoorziening door de centrale banken'.

Ook nu is dat het geval. Deze crisis is bewust opgezet. En het doel is eenvoudig: het onwaarschijnlijke mogelijk maken. Zonder crisis was het onmogelijk geweest om al deze maatregelen, die allemaal ten koste gaan van de bevolking, te nemen. En we zijn er nog lang niet…

De topbankiers van de centrale banken gaan al lang niet meer alleen over geld. Ze willen de wereld in steeds toenemende mate beheersen. En ze zijn al een heel eind gekomen. Maar ze zijn onverzadigbaar. Ze willen de controle over alles. Dat wil zeggen: over jouw en mijn bezit, jouw en mijn arbeid, jouw en mijn leven en zelfs jouw en mijn sterven.

Deze crisis laat ons voelen hoe kwetsbaar we geworden zijn en in welke mate ons lot in handen ligt van een handvol van de meest gewetenloze, onmeetbaar machtige figuren. Figuren die oorlogen ontketenen als het ze uitkomt, genocide initiëren, beslissen over hongersnoden, armoede, leven en dood. Figuren aan wie alle regeringen verantwoording moeten afleggen, omdat zij beslissen over het levenssap van ieder land: geld. En daarmee de feitelijke macht in de wereld in handen hebben.

Diegenen die heersen over al het geld in de wereld, hebben ons allemaal tot in de kleinste details van ons leven afhankelijk gemaakt van de illusie geld. Geld, dat iedereen wil hebben, waar niemand ooit genoeg van heeft, maar dat niets meer is dan een illusie. Een getal op een papiertje of in een computer.

Deze ‘mensen’ weten heel goed dat geld op zich waardeloos is. Maar dat de illusie van geld een enorme macht vertegenwoordigt. En nu initiëren ze een geregisseerde crisis om de door hen geconstrueerde betovering om te zetten in de totale controle over zaken die echt waardevol zijn. Namelijk onze huizen en ons andere tastbare bezit, maar voornamelijk: onze arbeid. Ze hebben begrepen dat schuld gelijk staat aan afhankelijkheid. Alle schuld die ze bewust gecreëerd hebben zal worden omgezet in slavernij.

Stapje voor stapje zullen ze ons ervan overtuigen dat de crisis alleen te bedwingen is als we tot ons 67ste blijven werken, of 70ste , of tot we dood zijn. Dat de crisis alleen te bedwingen is als we afzien van het door ons bijeengebrachte pensioengeld. Dat de crisis alleen te bedwingen is als we rest van ons leven moeten werken voor onze veel te hoge hypotheekschuld, waartoe ze ons eerst verlokt hebben door het steeds toegankelijker te maken. Dat de crisis alleen te bedwingen is als we meer belasting gaan betalen (of hypotheekrenteaftrek afschaffen, wat precies hetzelfde is). Dat de crisis alleen te bedwingen is als we al onze vrijheden opgeven. Als we ons hebben laten insluiten door het net van de illusie geld.

Geld, dat nou eenmaal de eenheid is waarin onze arbeid wordt gewaardeerd. Arbeid die verwordt tot slavernij als we moeten werken om de bewust en kunstmatig gecreëerde schuld in te lossen. Als we gedwongen worden onze echte waarde (onze arbeid) te ruilen tegen een waardeloze illusie. Om ons te degraderen tot slaven. Slaven van een getal op een papiertje of in een computer, dat wordt beheerst door een handvol gewetenlozen.

We hebben ons vele jaren laten verblinden door de illusie van geld. In die mate dat we niet in de gaten hadden dat het hele monetaire systeem zodanig is ontworpen en opgezet dat het uiteindelijk tot niets anders leidt dan schuld. Schuld die men bewust tot een maximum heeft laten oplopen. En schuld is afhankelijkheid. Afhankelijkheid die nu wordt gematerialiseerd door degenen die deze zwendel hebben opgezet.


Zie de 3 uur durende documentaire ‘Money Masters’ uit 1995 om te begrijpen hoe het spel werkt. Hierin wordt nogmaals duidelijk dat de centrale banken privéondernemingen zijn die uitsluitend op winst en macht uit zijn. En dat al het geld in de wereld, elke dollar en elke euro, bezit is en blijft van de centrale banken. En dat vermeerderd met rente die nooit kan worden terugbetaald en dus alleen tot schuld en dus afhankelijkheid (=controle) leidt.
De voorspellingen die in deze documentaire gedaan worden komen angstaanjagend precies overeen met de huidige realiteit. http://video.google.nl/videoplay?docid=7757684583209015812&ei=K_2PSfmoGIqGjQLysInCCw&q=federal+reserve+history&hl=nl

De enige manier om ons te verlossen van deze grootste misdaad aller tijden is bewustwording. De totalitaire greep van diegenen die de illusie geld beheersen kan niet meer bestaan als we die illusie doorzien. Als we alleen nog ruilmiddel accepteren dat niet is opgezet om ons te overheersen, maar om ons te dienen. Eerlijk geld dus. Geld dat bezit wordt van mensen die er iets tastbaars tegenover gezet hebben. En niet zoals nu, eigendom is en blijft van de centrale banken. En waarover desondanks rente betaald moet worden. Een systeem dat alleen maar tot schuld leidt en dat ons uiteindelijk alles van waarde zal afnemen.

De crisis volgens het Agendascenario

De crisis volgens het Agendascenario


De kredietcrisis is veroorzaakt door fouten van de banken. Door de complexiteit van de financiële systemen is er niemand meer die het geheel kan overzien en dus ook niemand die het geheel in de richting van een oplossing kan sturen. De meningen over de afloop van deze crisis lopen dan ook uiteen. Over dit scenario staan elke dag de kranten vol. Ik ga hierover dan ook niet schrijven. Bovendien heb ik geen verstand van financiële complexiteiten. Ik noem dit scenario het “chaosscenario” omdat het onbestuurbaar lijkt en omdat het door “toevalligheden’ is ontstaan.

Maar wat als er een alternatief scenario is? Wat als de crisis een gevolg is van een geplande actie met een verborgen agenda? Wat als deze crisis met een bepaald doel is opgezet? Bewust is opgezet? Blijft de uitkomst dan even onvoorspelbaar?

Ik noem dit scenario het “agendascenario”. Over deze versie hoor je niets in de media. Laten we (puur hypothetisch) hier eens vanuit gaan:

Het idee dat de crisis bewust is opgezet door een machtselite, is angstaanjagend. Het doel kan dan niet anders dan grimmig zijn. Maar er is ook een voordeel: als je kunt vaststellen wat het doel is, wat men ermee wil bereiken, dan wordt het ook mogelijk om de strategie te herkennen. Bij een opgezet plan is er immers geen sprake van chaos en toevalligheid, maar van een rationele strategie. En als je deze strategie kunt herkennen, dan kun je er een stokje voor steken. Natuurlijk vergt dat wel een andere manier van denken dan we normaal doen. In dit scenario zullen degenen die zo’n plan ten uitvoer willen brengen er alles aan doen om te voorkomen dat mensen hen doorkrijgen.

Dus laten we eens uitgaan van het agendascenario. Wat zou het doel hiervan kunnen zijn? Wie zou er in staat zijn (zowel moreel als in praktische zin) om zoiets te doen? Welke strategie zou hiervoor bewandeld kunnen worden? In hoeverre loopt de hypothese parallel aan de realiteit? Is er een precedent? Wat gebeurt er als dit scenario uitkomt? En wat kunnen we er eventueel tegen doen?

Het doel zou zijn dat degenen die erachter zitten er beter van worden. Maar wat is beter? Het instorten van de financiële markten en tenslotte de economie lijkt in niemands voordeel. Iedereen ziet zijn vermogen verdampen. Het gaat dus niet om geldelijk gewin. Het moet dus om iets anders gaan: Macht.

Om een dergelijke crisis bewust op te zetten en de uitkomst ervan te controleren, moet je om te beginnen al een enorme invloed en macht hebben in de wereld. Als bankdirecteur, en zelfs als President van de Wereldbank lukt je zoiets niet. Kijk maar naar Paul Wolfowitz (directeur Wereldbank, oud viceminister van Defensie en jaren topadviseur van het Witte Huis) die al struikelde toen hij een snoepbaantje voor zijn vriendinnetje dacht te regelen. Nee, je zult daarboven moeten staan.

En als je inderdaad daarboven staat, dan moet je invloed verder rijken dan alleen de financiële wereld. Je zult een stevige greep moeten hebben op alles wat er op wereldniveau gebeurt. Als je die macht hebt, dan kun je diezelfde macht gebruiken om een wereldwijde crisis te creëren met als doel: nog meer macht.

Natuurlijk moet je een hele dikke vinger in de pap hebben bij de Centrale Bank; in het geval van Amerika de Federal Reserve. Deze brengt al het geld in omloop door het uit te lenen aan banken en de overheid tegen rente (nu bijna nul procent). In tegenstelling tot wat veel mensen denken is de Federal Reserve (of de “Fed” zoals Amerikanen het noemen), geen overheidsorgaan maar een privéonderneming gevormd door de grootste en machtigste bankiers van Amerika. Al sinds de oprichting van de Fed (1913) wordt het bestuur hiervan gevormd door bankiersfamilies met als belangrijkste de JD Edward Bank de Rothschild familie en de familie Rockefeller. De topposities worden in de praktijk steeds door overerving doorgegeven. Zoals bij een Koninklijke familie.

Daarnaast zul je invloed moeten hebben op de internationale politiek. Met name op het buitenlandbeleid van de USA. Zeg maar: de “War on Terror”, dus de oorlog in Irak, en Afghanistan. Ook hier speelt de familie Rockefeller al generaties lang een hoofdrol.

En verder zul je een greep moeten hebben op de motor van de wereldeconomie: olie. En laat nou daar ook diezelfde Rockefeller familie, als oprichter van Standard Oil, later Esso en nu Exxon, al generaties lang de dienst uitmaken. Deze familie heeft een interessant CV (als je het zo mag noemen). Zo is ze o.m. de hoofdoprichter van de VN (en bepaalt dus in grote mate de VN “vredesmissies”), de oprichter van de General Education Board, de Rockefeller University, en is ze financier van vrijwel elke andere universiteit van de VS (en bepaalt dus al generaties lang wat kinderen en studenten als “de waarheid” leren). De familie Rockefeller is waarschijnlijk de rijkste en (de leden bij elkaar opgeteld) machtigste familie ter wereld.

Laten we er eens vanuit gaan dat de Rockefellertjes en hun entourage (ze zijn niet de enigen, maar wel belangrijk!) de smaak van de macht te pakken hebben en meer willen. Laten we stellen dat ze de totale macht over de totale wereld nastreven. En dat ze, om dat doel te bereiken, inzetten op deze drie dingen: Geld, Olie en Oorlog.

Laten we eens beginnen met olie. Eind jaren zestig werd Henry Kissinger naar het Midden-Oosten gestuurd met de opdracht om contracten te sluiten met de olielanden. De deal zag er zo uit: hij beloofde deze nomadenlanden, die uit verder niets dan kale woestijn bestonden, dat ze rijk zouden worden. Daarvoor moesten ze olie leveren aan de VS. En er werd afgesproken dat deze olie uitsluitend in dollars zou worden verhandeld. De Sjeiks zouden als de rijkste mensen ter wereld door het leven kunnen gaan. Als tegenprestatie werd verlangd dat deze landen een deel van de Amerikaanse staatsschuld op zich zouden nemen. Alle belangrijke olielanden tekenden op de stippellijn, met uitzondering van twee landen met zeer veel oliereserves: Irak en Iran. Deze landen hebben dus tot op de dag van vandaag geen staatsschuld en zijn zodoende financieel geheel onafhankelijk. Wel wordt ook aan hen de olie betaald in dollars.

Sindsdien doen de VS er alles aan om deze landen omzeep te helpen. Eerst door Saddam als bondgenoot te bewapenen voor zijn oorlog tegen Iran volgens het bekende “verdeel en heers” principe. Wat er daarna met Saddam gebeurd is weten we…. Iedereen begrijpt het verband tussen olie en oorlog.

Om de greep op de olielanden compleet te maken, moeten ze worden uitgerookt. Financieel uitgerookt. Eerst zijn deze landen volledig afhankelijk gemaakt van dollars. De landen zijn ingericht naar de enorme opbrengsten van de olie (het winnen van een vat olie kost minder dan 5 dollar). Vervolgens daalt de prijs van olie tot zowat nul. Wie deze week de kranten gelezen heeft zal begrijpen dat de OPEC landen geen enkele invloed hebben op de prijs. Het is de Amerikaanse machtselite die deze prijs bepaalt. De OPEC landen zullen hun reserves (in dollars uiteraard) moeten dumpen om in leven te blijven. Dat zal een val van de dollar inluiden.

De kredietcrisis zal ervoor zorgen dat onroerend goed (de belangrijkste tegenrekening van alle krediet) snel het grootste deel van zijn waarde zal verliezen. Hierdoor zullen er veel mensen zijn die hun huis verliezen en met een schuld blijven zitten. Bovendien zal de crisis moeten leiden (volgens het agendascenario) tot het instorten van de economie. De Fed zal zoveel mogelijk dollars in de economie proberen te brengen door een nul-rente en eventueel zelfs een negatieve rente te hanteren. Samen met het instorten van de oliemarkt en het economisch overlijden van de olielanden, zal dit de dollar omzeep helpen.

En dat is (in dit scenario) nou precies de bedoeling. De Fed zal roepen dat de dollar niet meer te redden is en dat de enige redding van de wereld zal bestaan uit het invoeren van een nieuwe munteenheid. Op slag zal de dollar geen betaalmiddel meer zijn en van de ene dag op de andere niets meer waard zijn. Het kapitaal van onroerend goed was al niets meer waard door de kredietcrisis en door de dollarcrisis zullen de tegoeden aan dollars ook in één klap waardeloos zijn. Dus het tegoed van ieders bankrekening, maar ook het tegoed van alle landen die dollars hebben uitgeleend aan de VS en waaruit de enorme staatsschuld van de VS bestaat zal niets meer waard zijn. De olielanden die indertijd het contract van Kissinger hebben ondertekend en een deel van de Amerikaanse staatsschuld dragen als tegenprestatie voor de afname van hun olie, maar ook de grootste financier van de VS: China, staan dan in één klap buitenspel.

De grootste wisseltruc aller tijden.

Natuurlijk zal er geroepen worden dat men er alles aan gedaan heeft, maar dat het niet anders kon. En om “te voorkomen dat zoiets nog eens kan gebeuren”, zal de nieuwe munteenheid gekoppeld worden aan de euro, zodat er wereldwijd feitelijk één munteenheid zal ontstaan. Uiteraard beheerst door de topmannen van de Fed en de Europese Centrale Bank, die (oh toeval) sinds december 2007 samenwerkt met de Fed onder de noemer “Term Auction Facility” met als doel de liquiditeit van de dollar in de eurozone te beschermen. Het bedje is dus al gespreid…

En wie zullen er dan de macht hebben over de nieuwe “worldcurrency”? Juist: de Fed. Met aan het roer de Rockefellers en consorten. En over de olie van de failliete OPEC landen? Juist: de Rockefellers en consorten. En over alle mensen die niets meer hebben, behalve schulden die dan weer moeten worden terugverdiend met werken voor het nieuwe geld? Juist: de Rockefellertjes en hun maatjes.

Opstanden in de gedupeerde landen zullen worden neergeslagen door de internationale VN legers, onder leiding van….

Nog nooit vertoond? Echt wel! Achter de crisis van 1929 zaten dezelfde Rockefeller, Rothchild en Edwards families (om er maar een paar te noemen), die hierdoor onmetelijk rijk en machtig werden. (redactie: graag link naar Achter de troon bestaat iets dat groter is dan de koning zelf) Maar nog niet op deze schaal. Het is één van de laatste en afrondende veldslagen die de machtselite gepland heeft om te komen tot de totale beheersing van de totale wereld.

Als we tenminste uitgaan van het agendascenario. Natuurlijk hoop ik dat het niet zo zal gaan, maar mocht het wel zo zijn, dan is het misschien handig om vast te gaan kijken hoe we hier een stokje voor kunnen steken.

Ik sta open voor suggesties!

Pieter Stuurman

Achter de troon bestaat iets dat groter is dan de koning zelf

De kredietcrisis in historisch perspectief

Zoals iedereen weet was 1929 het jaar van de grootste economische crisis tot op heden. In hoeverre is deze crisis te vergelijken met de huidige kredietcrisis? In hoeverre kunnen we iets leren uit de geschiedenis?



“Achter de troon bestaat iets dat groter is dan de koning zelf”.

Sir William Pitt.
House of Lords
1770


“De wereld wordt geregeerd door heel andere personen dan wordt geloofd door diegenen die geen toegang hebben tot de elite”.

Benjamin Disraeli
Tweevoudig Brits premier
1844


“De echte waarheid is, dat de financiële wereld eigenaar is van de regering(en) sinds de dagen van Andrew Jackson (7e president van Amerika en slavenhandelaar)”.

Franklin D. Roosevelt
32e president Amerika
1933


“De bancaire instanties zijn gevaarlijker dan legers. Als het volk ooit zal toestaan dat banken de controle krijgen over geldstromen dan zullen diezelfde banken, en de bedrijven die eromheen floreren, het volk beroven van al haar bezittingen tot de dag dat hun kinderen wakker worden zonder een dak boven hun hoofd”.

Thomas Jefferson 1743-1826
3e president Amerika


“Als jullie slaven willen blijven van de bankiers en willen betalen voor de kosten van jullie eigen slavernij, laat ze (de banken) dan doorgaan met het creëren van geld en het controleren van de nationale kredieten”.

Sir Josiah Stamp 1880-1941
Directeur van de Bank of England
Uitspraak gedaan na zijn aftreden.



“Geef mij de controle over de geldstromen van een land, en ik geef er niets om wie de wetten maakt”.

Mayer Amchiel Rothchild
Grondlegger van de Rothchild bankiersdynastie




In het begin van de jaren twintig was de Amerikaanse economie “booming”. Beleggen werd volkssport nummer één. Iedereen dacht dat de bomen tot in de hemel zouden groeien. Tot het moment dat het vertrouwen omviel en de wereld in een ongekende crisis terechtkwam….. 1929 dus.

Hoe kon dit gebeuren?

Om “iedereen de kans te geven te beleggen” verstrekten de banken zogenaamde “margin loans”. Dat hield in dat je maar 10% hoefde te betalen voor de aandelen, en de rest werd verstrekt als lening met het aandeel als onderpand. Je kon dus voor 10 dollar, 100 dollar aan aandelen bemachtigen. Doordat de markt snel groeide, was het voor de meeste mensen geen probleem om de leningen terug te betalen. Er zat echter een addertje onder het gras: de verstrekte lening kon binnen 24 uur worden teruggevorderd. Omdat dit steeds niet gebeurde, maakte het publiek zich hierover geen zorgen en leende vrolijk verder in de overtuiging rijk te worden. Maar zoals altijd geldt: schuld is afhankelijkheid.

En zo kwam het moment voor de bankiers om hun investeringen te materialiseren. Invloedrijke topbeleggers en bankiers die ook grote invloed hadden in de industrie en politiek zoals J.D. Rockefeller, J.P. Morgan en Rothschild begonnen bewust hun aandelen te dumpen en stuurden alarmerende berichten de wereld in om paniek te zaaien. Vervolgens begonnen de banken al hun uitstaande leningen terug te vorderen. Die konden uiteraard niet worden ingelost. Het gevolg was dat er in enkele maanden meer dan 16000 privébanken omvielen en dat de duur betaalde aandelen vrijwel niets meer waard waren. Hele volksstammen bleven met enorme schulden over. Dat gaf diezelfde invloedrijke figuren de kans om al deze banken op te kopen voor een beetje wisselgeld en alle gedumpte aandelen van levensvatbare bedrijven (olie, wapens etc.) te bemachtigen voor bijna niets. Het is dan ook niet verwonderlijk dat juist deze mensen als de grote (en onmetelijk rijke) overwinnaars uit de crisis stapten.


Om het volk te ontdoen van hun laatste beetje bezit en de mogelijkheid om te overleven, werd in 1933 de goudstandaard afgeschaft. Er zou een nieuwe dollar komen die niet meer inwisselbaar was voor goud, maar alleen nog maar papieren waarde had. De bankiers, waarvan er nu maar een handvol over waren die de dienst uitmaakten, kregen de vrije hand in de geldstromen. Ze beheersten de toevoer van geld en daarmee de inflatie, oftewel de waarde van geld. Om de goudstandaard los te kunnen laten, was het belangrijk dat goud niet meer gebruikt kon worden als betaalmiddel. Het volk moest volledig afhankelijk worden van het nieuwe, “virtuele” geld. Daarvoor kwam er in 1933 de zogenaamde “Gold Seizure” die alle burgers verplichtte om op straffe van 10 jaar gevangenisstraf al hun goud in te leveren bij de overgebleven banken. U mag raden wie hier nog rijker van werd…..

Het is ook niet verwonderlijk dat de namen Rockefeller, Rothschild en J.P Morgan ook nu nog gevestigde namen zijn in de financiële wereld. Zij hebben met deze machtgreep hun invloed op de wereld verveelvoudigd, ten koste van de bevolking die jarenlang in bittere armoede moest leven.




Tot zover 1929. Nu is het 2008. Als we de huidige crisis vergelijken met die van 1929 zien we een aantal opmerkelijk parallellen. Ten eerste de namen: de Rockefeller familie is nog steeds zeer invloedrijk op het gebied van politiek, bedrijfsleven en in de bancaire wereld. De Rothschild familie is ook nu nog een grote naam in de bancaire wereld en de JP Morgan Bank kocht vorige maand een aantal Amerikaanse banken op die vanwege de kredietcrisis omgevallen zijn. Voor een schijntje van de voormalige waarde…. De geschiedenis herhaalt zich?

Maar een belangrijkere parallel is inhoudelijk: ook nu is er zijn er bewust “slechte” leningen verstrekt. Nu onder het mom: “Iedereen de kans te geven huiseigenaar te worden”. Ook nu leken de bomen tot in de hemel te groeien omdat de huizen als maar meer waard werden. Ook nu leek zich niemand zorgen te maken. Maar ook nu geldt: schuld is afhankelijkheid. Ook nu lijken de grote machten achter de bancaire wereld uit te zijn op het materialiseren van hun investeringen. Ook nu stevenen we af op een financiële machtgreep.

Gezien het feit dat de invloedrijke families die in 1929 de crisis veroorzaakten voor hun eigen gewin en machtspositie, nog steeds de dienst uitmaken, mag je ervan uitgaan dat ze de trucs nog niet vergeten zijn. Daarnaast is een financiële crisis (of een oorlog) simpelweg noodzakelijk vanwege de organisatie en de aard van geld op zich: Geld wordt uitgegeven door de centrale banken. Deze brengen dit in de markt door het uit te lenen aan landen tegen rente. Deze landen moeten dit terugbetalen inclusief rente. Zij moeten dus altijd meer terugbetalen dan de centrale banken ooit in omloop gebracht hebben. Omdat er meer moet worden terugbetaald dan er is uitgegeven door de centrale banken, moeten landen weer lenen. Dat houdt dus in dat er steeds meer schuld ontstaat, en schuld is afhankelijkheid. Uiteindelijk loopt dit mechanisme vast en is op enig moment een crisis die de kaarten opnieuw schudt onvermijdelijk. Zo’n crisis loopt altijd uit op een machtsstrijd of een machtgreep waarbij de allersterksten overwinnen en nog sterker worden. Dit alles gaat altijd ten koste van de bevolking.

Als we de kredietcrisis dus in historisch perspectief zien, als we dus iets willen leren van de geschiedenis, dan zal het er zo uit gaan zien:

Eerst worden er zoveel mogelijk mensen afhankelijk gemaakt door het verlenen van kredieten tegen onderpand (hypotheken). Wanneer deze markt lijkt te verzadigen, wordt door de top-elite van de financiële wereld de beslissing genomen om de rijkdom te gaan materialiseren (omzetten in tastbare zaken). Eerst worden bewust zoveel mogelijk leningen verstrekt aan mensen waarvan men vooraf weet dat ze die uiteindelijk niet kunnen terugbetalen, onder het mom “iedereen moet de kans krijgen om huiseigenaar te worden”.

Dan kan een aantal mensen de lening daadwerkelijk niet terugbetalen (hetgeen dus de bedoeling is). Deze mensen verliezen hun onderpand (huis) dat per executie, tegen een lagere prijs verkocht wordt. Als dit steeds vaker gebeurt (en dat gebeurt vaak als je bewust slechte leningen verstrekt) dan heeft dat invloed op de waarde van het onderpand: de huizenprijzen dalen. Daarnaast ontstaat er paniek en worden er geen nieuwe huizen gekocht. En er worden geen nieuwe leningen verstrekt. Zowel de huizenmarkt als de financiële markt storten in. De economie komt in een recessie. Hierdoor verliezen mensen hun baan en dus hun inkomen. Deze mensen (die wel “goede” leningen hadden) kunnen hun hypotheeklasten ook niet meer betalen en verliezen ook hun huizen. Omdat door het grote aanbod de executiewaarde van al deze huizen scherp daalt, blijven de berooide voormalige huiseigenaren met enorme schulden zitten. Dit heeft een domino-effect. Steeds meer mensen worden hun huizen uitgezet en blijven met steeds grotere schulden achter. De waarde van de huizen daalt nog verder omdat de markt overspoeld wordt en niemand wil kopen. De economische crisis wordt dieper. Nog meer mensen verliezen hun baan. Nog meer mensen worden dakloos, met nog meer schuld etc. Er moet dus een oplossing komen.

De oplossing zal zijn: het centraliseren van financiële macht. Banken zullen worden genationaliseerd en vervolgens worden samengevoegd tot één (of enkele) wereldwijde bank(en). Dit met hulp van overheden waarop (hoe toevallig) de machtige sleutelfiguren van de financiële wereld grote invloed hebben. Alle leegstaande huizen zullen worden opgekocht tegen een fractie van hun voormalige waarde. Daarin worden de voormalige huiseigenaren gehuisvest. Helaas kan hun schuld niet worden kwijtgescholden…..

En schuld is afhankelijkheid…….

Deze mensen zullen de rest van hun leven van een minimum moeten leven en iedere cent die ze meer verdienen moeten terugbetalen aan hun schuld. Zo krijgt de financiële elite (de Rockefellers, JP Morgans en Rothschilds van deze tijd) niet alleen de macht over het geld, maar ook over de huisvesting en de arbeid van mensen. Deze mensen worden feitelijk gereduceerd tot slaven.

En denk nu niet dat deze financiële elite het beste met ons voor heeft of belang heeft bij een sterke economie. Deze elite heeft dezelfde truc al eerder uitgehaald en denkt alleen aan haar eigen belang. Deze elite zal ook deze keer nog machtiger uit deze crisis komen, net als na 1929.

Als we deze kredietcrisis dus in historisch perspectief zien, zit er maar één ding op: voorbereid zijn. Dat wil zeggen dat we het mechanisme moeten doorzien en ons niet moeten laten manipuleren naar slavernij. En eigenlijk is dat heel eenvoudig: we gaan gewoon weigeren op te draaien voor de gevolgen van deze manipulatie. Wanneer mensen die (buiten hun schuld) geruïneerd worden door deze gefabriceerde crisis gewoon blijven zitten waar ze zitten en weigeren hun huizen te verlaten, en geen cent meer betalen, dan zijn niet de manipulators, maar wij de winnaars. Wanneer de crisis de beoogde schaal zal aannemen, is er geen politiemacht groot genoeg om ons fysiek uit onze huizen te verwijderen of om ons geld te innen. Dan staat de elite (het gaat tenslotte maar om een zeer kleine groep mensen) volledig machteloos. Dan kunnen we in vrijheid wonen, werken en leven.

Mocht de geschiedenis zich dus herhalen (ik hoop het niet!) dan is het goed om te weten wat de werkelijke agenda is van deze crisis en om nu vast te besluiten dat we ons niet zullen laten reduceren tot slaven.

Laten we dus alert blijven!

Pieter Stuurman


PS. Met dank aan de documentaire “Wake up call” waarvan ik enige informatie gebruikt heb voor dit artikel. Deze documentaire is te vinden op Google video.

Wat is macht?

Het woord macht roept allerlei associaties op. Maar wat is het eigenlijk?

Veel mensen denken bij het woord macht aan enge mannetjes in enge uniformen zoals Pinochet en Idi Amin. Deze types zie je steeds minder vaak. Is er dan ook sprake van minder macht?

Stelling: De macht van de één is de onvrijheid van de ander.

Macht is het vermogen om anderen je wil op te leggen. Het vermogen om andere mensen te laten doen (of laten) wat jij zegt. Dat houdt automatisch in dat die andere mensen dus niet meer kunnen doen wat ze zelf willen.

Macht leidt dus altijd tot onvrijheid. En onvrijheid leidt altijd tot macht, want niemand kiest zelf voor onvrijheid. Deze wordt altijd afgedwongen door iemand (persoon, instantie, overheid) met macht.

Macht komt in verschillende verschijningsvormen. Woorden als “invloed”en”controle” hebben een andere gevoelswaarde dan het woord “macht”, maar betekenen precies hetzelfde; er wordt andere mensen iets opgelegd. Dat betekent altijd onvrijheid. Macht van de één(en dus invloed en controle) floreert dus alleen bij de gratie van onvrijheid van de ander.

Strijden voor vrijheid is dus altijd strijden tegen macht.

Diegenen die zich geroepen voelen om de wereld te verbeteren of veranderen, beginnen meestal uit ideële overwegingen. Men heeft een ideaalbeeld voor ogen en gaat aan de slag. Er wordt bijvoorbeeld een politieke partij opgericht.

Al snel blijkt dat met het oprichten van die partij alleen, er niets verandert. Om het doel te bereiken, heb je invloed nodig. Invloed die je moet aanwenden om je ideaal te bereiken. Om die invloed te vergaren, word je gedwongen zo nu en dan van je principes en je idealen af te wijken want, er zijn mensen met andere principes en idealen die ook invloed willen. Als deze mensen hun ideaal verwezenlijken, dan komt er van jouw ideaal niks terecht. Je moet dus zorgen dat je de invloed (macht) van anderen afpakt.

Jij kunt alleen meer invloed krijgen als anderen minder invloed krijgen. Aangezien de anderen hun invloed niet zomaar af willen staan, wordt het een strijd. Een machtsstrijd. In deze strijd zul je alles moeten inzetten om te kunnen winnen, want dat doen de anderen namelijk ook. Bij deze strijd zijn zaken als principes en idealen maar lastige bagage, dus zolang de strijd niet gewonnen is, worden deze maar even opzij gezet. Anders kom je er nooit. Deze strijd heet “politiek”.

Als je succesvol bent, en je wint de strijd, dan kun je de idealen gaan verwezenlijken. Helaas is niet iedereen het met je eens, maar, je hebt gewonnen dus je hebt het nu voor het zeggen. Je kunt je wil opleggen. Je hebt macht.

Helaas blijven er mensen die andere idealen hebben, dus je moet je positie verdedigen. Mensen die het niet met je eens zijn, zijn lastig. Gelukkig kun je je macht, invloed en controle aanwenden om ze koest te houden. Bijvoorbeeld door de anderen zoveel mogelijk te verbieden, of door ze zo arm mogelijk te houden. Daardoor kun je ze verplichten om te doen wat jij wil, en hierdoor krijg je nog meer macht. Maar hoe voorkom je dat de mensen hiertegen in opstand komen?

Daarvoor heb je twee middelen ter beschikking: Angst en Geld.

Angst en geld zijn de vervoermiddelen van de macht. Door mensen bang te maken kun je ze verleiden om afstand te doen van hun vrijheid. En als mensen afstand doen van vrijheid krijgt je als machthebber meer macht.

Je wil bijvoorbeeld weten waar mensen uithangen of wat ze met elkaar bespreken. Dat gaan ze je niet zomaar vertellen. Mensen willen graag een beetje privacy. Dus dan maak je ze bang. Je zegt bijvoorbeeld dat het land doelwil is van terroristen en dat het elk moment mis kan gaan. Om die slechteriken op te sporen, is het nodig dat er overal camera’s komen en dat telefoongesprekken afgeluisterd worden. En je ziet dat de mensen hun vrijheid om in privacy te communiceren of te reizen zonder slag of stoot opgeven. Nu kun je ze allemaal in de gaten houden. Weer een beetje macht vergaard. Zo makkelijk is het.

Je maakt mensen voor zoveel mogelijk dingen bang. Al die dingen verbied je vervolgens. Wat schetst je verbazing; de mensen houden zich aan de verboden. Als dat geen macht is?!

Of je zegt dat we allemaal dood zullen gaan als we in de buurt van rokers komen. In het begin wordt er een beetje lacherig over gedaan, maar je zult zien, als je doorzet dan gaan de mensen het uiteindelijk geloven. Je kunt de mensen dan de vrijheid om te roken afnemen. Omdat ze bang zijn. Dat heb je toch maar mooi voor elkaar. Weer een beetje macht erbij.

Bijkomend voordeel is: je kunt de mensen die toch blijven roken grote sommen geld afhandig maken. Deze mensen bedreigen immers de gezondheid van zichzelf en anderen. En geld is toevallig het tweede vervoermiddel van macht.

Met geld is het net zoals met macht: heeft de één er meer van, dan heeft de ander er minder van. En vooral dat laatste is interessant voor jou als machthebber. Geld is immers vrijheid. Met geld kun mensen kiezen wat ze doen. Op vakantie gaan, goed eten, autorijden, iets kopen, minder hard werken, sparen voor iets moois.

Die vrijheid zit jou als machthebber natuurlijk niet lekker. Mensen moeten niet zelf doen wat ze willen, ze moeten doen wat jij wil! Dus pak je ze zoveel mogelijk geld af. Dan moeten ze wel doen wat jij wil. Werken bijvoorbeeld, in plaats van zelf nadenken.

Arme mensen zijn nou eenmaal makkelijker te sturen want ze moeten precies doen wat jij zegt om te kunnen overleven. Anders pak je ze gewoon nog meer geld af. Dat ze geen goed eten meer kunnen kopen voor hun kinderen is natuurlijk niet best voor de volksgezondheid, maar volksgezondheid…., wat boeit dat nou!

Bijkomend voordeel is dat jij als machthebber meer geld hebt en jij als machthebber dus nog meer kan doen wat je zelf wil. En dat is het opleggen van jouw wil aan anderen. Zo word je steeds machtiger. En je macht geeft je de vrijheid om precies te doen wat jij wil.

Het ideaal, waarom het allemaal begonnen is, ben je allang vergeten. Je zwaait er alleen zo nu en dan eens mee als je weer eens wordt aangevallen door anderen die op jouw macht uit zijn. En je laat er af en toe stukjes over publiceren in de kranten en op televisie. Die media doen precies wat jij zegt, want met al het geld dat je van de mensen hebt afgepakt, heb je die media allang in je zak. Zo denken de mensen dat het je helemaal niet te doen is om de macht, maar om het verbeteren van het land.

Prima. Zolang de mensen denken dat ze vrij zijn, protesteren ze niet. Eigenlijk veel gemakkelijker dan lopen schreeuwen met een uniform aan.

Pieter Stuurman