Het gezicht van fascisme

Het valt me op dat er in de media de laatste tijd veel aandacht is voor de 2e wereldoorlog. Vandaag lees ik dat er zelfs een strip gaat verschijnen met Anne Frank in de hoofdrol. Blijkbaar moeten we allemaal doordrongen blijven van het gezicht van fascisme.

Maar wat is het gezicht van fascisme?

De meeste mensen denken aan een fanatiek mannetje in een raar uniform dat staat te schreeuwen. Het type Mussolini, en natuurlijk de verpersoonlijking van het fascisme: Adolf Hitler.

Adolf Hitler was een gevaarlijke gek. Een schreeuwlelijk met een mentaal gebrek. Een idioot die per ongeluk -omdat we zaten te slapen- aan de macht kwam. En die daardoor, uitsluitend gevoed door zijn sadisme en persoonlijke haat tegen een volk, doelbewust miljoenen Joden over de kling kon jagen. En daarmee één van de zwartste bladzijden in de geschiedenis van de mensheid op zijn naam schreef. DAT is, vinden wij, het gezicht van het fascisme.

En iedereen is er voortaan alert op, want dit mag NOOIT meer gebeuren. Het staat in ons collectieve bewustzijn gegrift. Gebeiteld zelfs: DIT MAG NOOIT MEER GEBEUREN!

En dus is iedereen voortaan op zijn hoede voor enge mannetjes, met of zonder enge snorretjes (want we begrijpen heus wel dat het niet aan het snorretje ligt), die dingen roepen over Joden. Want dat, tenslotte, DAT is fascisme.

Maar is dat het enige echte gezicht van het fascisme? Of kijken we de verkeerde kant op? En is het misschien de bedoeling dat we de verkeerde kant op kijken?

Recentelijk zag ik op televisie dat er in Den Haag een discussie gaande was over de vraag of Geert Wilders en zijn PVV extreem rechts genoemd mogen worden. Een dame (ik geloof dat het een kamerlid was, maar ik weet het niet zeker, het doet er ook niet toe) zei voor het oog van de natie: ‘Aan extreem rechts is antisemitisme verbonden. De PVV is juist pro-Israel. Dan kunnen ze toch nooit extreem rechts zijn?’
Een betere illustratie van oogkleppen (of gewoon onverdunde domheid) had ik zelf niet kunnen verzinnen.

Maar misschien is het wel de bedoeling. Misschien is het wel de bedoeling dat we alert zijn op het verkeerde gezicht van fascisme. Dat we fascisme uitsluitend herkennen als het nazi-trekjes heeft. En dat fascisme in alle andere uiterlijke vormen daardoor simpelweg niet meer herkend wordt.

Net zoals in kinderboeken en kinderfilms (niet alléén in kinderfilms, trouwens) de boeven altijd de uiterlijke kenmerken hebben van boeven. Zodat die kinderen als ze opgroeien en volwassen worden voortaan alles aannemen van vriendelijk ogende zakenlieden, juristen en niet in de laatste plaats: politici. En dat die overal mee wegkomen. ‘Dat kunnen geen boeven zijn! Dat zie je meteen!’

Jaja….

Heb je je wel eens afgevraagd waarom Mein Kampf in veel landen verboden is? Als Hitler zo’n gek was, dan zal dat toch wel uit zijn boek blijken? Waarom is het dan verboden? Er wordt ons toch gevraagd om iets te leren van hetgeen er gebeurd is? Om te voorkomen dat het nogmaals gebeurt. Hoe kun je iets leren zonder je erin te verdiepen?

Heb je je wel eens afgevraagd waarom de geschiedschrijving van de 2e wereldoorlog de enige geschiedschrijving is die wettelijk beschermd is? Dat je in de meeste landen vervolgd wordt als je er vraagtekens bij durft te zetten of het zelfs maar durft te nuanceren?

Zou het niet zo kunnen zijn dat het de bedoeling is dat wij een ongenuanceerd en bijna karikaturaal beeld moeten hebben van wat fascisme is?

Zou dat ook niet de reden kunnen zijn dat wij nu het wereldwijd opkomende fascisme niet als fascisme herkennen? En dat dit nou juist de bedoeling is? Dat we de golf van geboden en verboden niet zien als fascisme? Dat we de toename en centralisering van macht niet herkennen als tekenen van toenemend fascisme? Dat we het verdampen van privacy en vrijheid, door alle camera’s overal, door het afluisteren van telefoonverkeer, door het van hogerhand opslaan van ons internet en e-mailverkeer, door GPS-kastjes in de auto, niet herkennen als fascisme? Of wat dacht je van een centraal geleid Europa onder een niet-gekozen president? Dat we de propaganda, het opzetten van haat tegen Moslims, het afbreken van de grondrechten in Amerika (iedereen mag worden opgepakt en zonder proces worden vastgezet als de verdenking ‘terrorisme’ is. Komt hier ook; kwestie van tijd), het rechtvaardigen van oorlogen onder valse redenen; dat wij al die dingen niet herkennen als fascisme? Omdat we naar het verkeerde gezicht zoeken?

Misschien moesten we eens wakker worden en zien dat het gezicht van Adolf Hitler en het nazisme juist gebruikt worden om de weg vrij te maken voor het nieuwe fascisme. Dat dit gezicht juist een zegen is voor diegenen die een wereldwijd fascisme nastreven. En die, omdat wij de verkeerde kant op kijken, vrij en onopgemerkt hun gang kunnen gaan. Een zegen voor diegenen die meer en meer de touwtjes in handen willen krijgen.

En ditmaal niet in Duitsland, of in welk land dan ook, maar over de hele wereld.

Zonder protest van de bevolking die op de verkeerde plaats naar de verkeerde misdadigers zoekt.