Corporate Elite

Ik krijg regelmatig de beschuldiging een ‘samenzweringstheoreticus’ te zijn. Dat hetgeen ik wil zeggen een ‘samenzweringstheorie’ is. Dat ik een beeld neerzet van een paar machtige mannen die in een kamer zitten en daar hun sinistere plannen voor de wereld uitbroeden.

Ten eerste: waar moeten ze anders gaan zitten? In een boomhut? Op de hei? Natuurlijk zitten ze in een kamer. Een hele mooie en luxe kamer meestal, dat wel, maar het blijft een kamer.

Ten tweede: natuurlijk maken ze plannen! Plannen om hun belangen veilig te stellen. Dat doen jij en ik ook. Als jij samen met je partner plannen maakt over jullie belangen, ben jij dan aan het samenzweren? Als David Rockefeller en Sir Evelyn de Rothchild plannen maken over hun belangen, verwacht je dan dat ze zullen denken: ‘nee, laat ik dat maar niet doen, want dan ben ik aan het samenzweren?’ Natuurlijk niet!

Het verschil tussen jouw plannen en de plannen van de Rockefellers en de Rothschilds is, dat hun plannen jouw leven bepalen en andersom niet. Maar ze doen niets anders dan plannen maken over hun belangen.

Dus laten we die denigrerende kwalificatie ‘samenzweringstheorie’ nou maar eens gewoon vergeten. Het is complete onzin.

Het gaat dus gewoon over belangen. En de belangen van de Corporate Elite, de top van het internationale bedrijfsleven, aangevoerd door de Rothschilds en Rockefellers, botsen gigantisch met de belangen van de rest van de mensheid.

Ik zag vandaag een organogram van de Rothschild ondernemingen. Vrijwel elk internationaal bedrijf komt erin voor, en wordt dus in enige mate door deze familie beheerst. Of het nou gaat over textiel, olie (ze zijn eigenaar van Shell), media (ze zijn eigenaar van Reuters en AP, en een heleboel andere mediabedrijven), voeding (Monsanto), de wapenindustrie en elke andere industrie, of natuurlijk de bancaire sector, ze zitten erin.

Niet meer dan 1% van de wereldbevolking bezit 90% van de rijkdom. Die 1% wordt inderdaad gevormd door de hierboven genoemde families en hun consorten. Hun belang en hun doel is: maak daar 100% van. Het is het enige waarmee ze zich bezighouden.

Dat houdt dus in dat de andere 99% van de bevolking als loonslaaf of in extreme armoede leeft. Meer dan anderhalf miljard mensen leven van minder dan 2 dollar per dag. In Indonesië werken mensen voor 20 dollarcent per uur in de fabrieken die de kledingmerken van hun dure producten voorzien.


Als je hier aan iemand vraagt: zou je voor 20 dollarcent per uur gaan werken? Dan is het antwoord: natuurlijk niet!

Er is maar één reden waarom de mensen in Indonesië (zoals in zoveel andere landen) dat wel doen. Ze moeten! Anders hebben ze niets en dan gaan ze dood. Ze zijn tot in hun laatste vezel ONVRIJ.

En dat is meteen ook de enige reden waarom wij het hier niet voor 20 dollarcent per uur hoeven te doen. Vanwege onze vrijheid. Wij worden niet beter betaald omdat de Corporate Elite dat nou zo graag wil, maar omdat wij macht hebben. Dat voelt vaak niet zo, maar vergeleken met de arbeiders in de 3e wereld hebben wij een zekere macht. Macht over ons zelf. Vrijheid is niets meer dan individuele macht. Net zoals individuele onvrijheid centrale macht betekent. Zodra de elite de kans krijgt, en die kans zijn ze aan het creëren met bijvoorbeeld de door hen opgezette crisis, zullen ze ons ook niets meer betalen dan 20 cent. Of zo min mogelijk. Dat is hun belang.

Mensen in Indonesië moeten voor 20 cent per uur werken omdat ze arm zijn. Het is dus in het belang van de elite om iedereen zo arm mogelijk te maken en te houden. Zodat iedereen voor ze gaat werken zonder dat ze er een noemenswaardige beloning tegenover hoeven te stellen.

Onvrijheid en armoede is in het belang van de elite. En ze zullen alle plannen verzinnen en ten uitvoer brengen die nodig zijn om dat te bereiken. Maar ze zullen dat niet openlijk doen. Ze willen niet dat wij dat weten. En daarin zijn ze behoorlijk succesvol.

Maar, dat WIJ niet weten wat ze doen, wil niet zeggen dat ZIJ niet weten wat ze doen.

De meeste mensen denken bijvoorbeeld nog steeds dat het ‘Amerika’ is dat voor de olie oorlog voert in het midden oosten. Maar waarom zou het armste land ter wereld een dure oorlog gaan voeren? Amerika is het armste land ter wereld omdat het niets heeft. Sterker nog, het heeft veel minder dan niets. Het is het land dat, per hoofd van de bevolking, de grootste schuld heeft ter wereld. Als Amerika ten oorlog zou trekken om rijker te worden, dan zou het helemaal geen schuld hebben.

Natuurlijk speelt olie een rol in de oorlog die in Irak gevoerd wordt. Maar blijkbaar wordt Amerika daar niet rijker van. Alleen armer. Het is de Corporate Elite die er rijker van wordt. Het kan dus niet anders dan dat deze elite de Amerikaanse regering BEZIT, en dat die regering alleen en uitsluitend voor hun belangen handelt. Of het gezicht nou Bush is, of Obama of wie dan ook.

Het is dus niet het land Amerika dat oorlog voert. Het land Amerika wordt gebruikt door de Corporate Elite om hun oorlogen te voeren. Om hun belangen te bevechten. De Amerikaanse regering behartigt geen enkel ander belang. En de elite is de ENIGE die ervan profiteert. Betaald met de belastinggelden bijeengebracht door de burgers. Die daardoor armer worden, en die daardoor goedkopere ‘human resource’ worden voor diezelfde elite.

Jaha, plannen maken kunnen ze. En samen in een kamer zitten ook. Neem bijvoorbeeld de World Trade Organisation (WTO). Een groep grootindustriëlen (onderdeel van de VN) die niet gekozen is, waarvan niemand weet wie er nou eigenlijk bijhoren, maar die enorme macht hebben. Het officiële doel is de wereldhandel te bevorderen. Dat doen ze onder meer door de importbeperkingen van de individuele landen te bestrijden. Importbeperking die vooral lastig zijn voor diegenen die de wereldhandel overheersen. Voor de Corporate Elite dus. Voor de anderen betekenen ze een bescherming. Natuurlijk heeft de WTO geen wetgevende macht in de landen die lid zijn, maar in de praktijk hebben ze een vetorecht over iedere wet. Als een land ook maar een beetje dwarsligt, dreigen ze dat land uit de organisatie te zetten, en leggen ze andere leden een embargoverplichting op. Ook op straffe van excommunicatie. Dat houdt dus in dat ze allesbepalend zijn. Zonder controle of welk democratisch proces dan ook.

Ze beschermen hun eigen leden, bestaand uit de top van het bedrijfsleven, bancaire sector, en industrie. Die daarmee dus feitelijk de wereld beheersen. En dat is de bedoeling.

Om een voorbeeldje te geven: een paar jaar geleden heeft de firma Monsanto (google die naam maar eens, je valt van je stoel) een patent verkregen op de genetische code van Basmati-rijst. Sindsdien is het product hun eigendom. Alle boeren die waar dan ook ter wereld Basmati-rijst verbouwen, moeten daarvoor aan Monsanto commissie betalen. Ook al verbouwden ze dat gewas al eeuwen. Uiteraard is die commissie precies zo hoog dat de boeren nog net in leven kunnen blijven en daarvoor dubbel zo hard moeten werken. De boeren in Thailand kwamen in opstand, en de Thaise regering kwam in opstand. Ze zeiden niet mee te zullen werken aan deze criminele activiteiten. De WTO dreigde met uitzetting en embargo’s en prompt ging de Thaise regering akkoord.

Dus voor diegenen die zich afvragen waar ik me druk over maak, en die mijn boodschap schamper afdoen met het label ‘samenzweringtheorie’, die blijven zeggen dat we ‘nou eenmaal niks te vertellen hebben’, dat ik overdrijf, heb ik een simpele vraag: wil jij voor 20 cent per uur werken om niet dood te gaan?

Het voorbeeld ligt recht voor je neus. Het enige dat je voor ditzelfde lot behoedt is je vrijheid. Laat je jezelf die vrijheid afpakken? Of is het de moeite waard om die vrijheid te beschermen?
Denk eens na en doe eens een paar uurtjes onderzoek. Hoe vermoeiend kan het zijn? Je moet het niet voor mij doen. Het gaat over jou. Het gaat over jouw leven. Word wakker en neem de verantwoordelijkheid.