De crisis volgens het Agendascenario

De crisis volgens het Agendascenario


De kredietcrisis is veroorzaakt door fouten van de banken. Door de complexiteit van de financiële systemen is er niemand meer die het geheel kan overzien en dus ook niemand die het geheel in de richting van een oplossing kan sturen. De meningen over de afloop van deze crisis lopen dan ook uiteen. Over dit scenario staan elke dag de kranten vol. Ik ga hierover dan ook niet schrijven. Bovendien heb ik geen verstand van financiële complexiteiten. Ik noem dit scenario het “chaosscenario” omdat het onbestuurbaar lijkt en omdat het door “toevalligheden’ is ontstaan.

Maar wat als er een alternatief scenario is? Wat als de crisis een gevolg is van een geplande actie met een verborgen agenda? Wat als deze crisis met een bepaald doel is opgezet? Bewust is opgezet? Blijft de uitkomst dan even onvoorspelbaar?

Ik noem dit scenario het “agendascenario”. Over deze versie hoor je niets in de media. Laten we (puur hypothetisch) hier eens vanuit gaan:

Het idee dat de crisis bewust is opgezet door een machtselite, is angstaanjagend. Het doel kan dan niet anders dan grimmig zijn. Maar er is ook een voordeel: als je kunt vaststellen wat het doel is, wat men ermee wil bereiken, dan wordt het ook mogelijk om de strategie te herkennen. Bij een opgezet plan is er immers geen sprake van chaos en toevalligheid, maar van een rationele strategie. En als je deze strategie kunt herkennen, dan kun je er een stokje voor steken. Natuurlijk vergt dat wel een andere manier van denken dan we normaal doen. In dit scenario zullen degenen die zo’n plan ten uitvoer willen brengen er alles aan doen om te voorkomen dat mensen hen doorkrijgen.

Dus laten we eens uitgaan van het agendascenario. Wat zou het doel hiervan kunnen zijn? Wie zou er in staat zijn (zowel moreel als in praktische zin) om zoiets te doen? Welke strategie zou hiervoor bewandeld kunnen worden? In hoeverre loopt de hypothese parallel aan de realiteit? Is er een precedent? Wat gebeurt er als dit scenario uitkomt? En wat kunnen we er eventueel tegen doen?

Het doel zou zijn dat degenen die erachter zitten er beter van worden. Maar wat is beter? Het instorten van de financiële markten en tenslotte de economie lijkt in niemands voordeel. Iedereen ziet zijn vermogen verdampen. Het gaat dus niet om geldelijk gewin. Het moet dus om iets anders gaan: Macht.

Om een dergelijke crisis bewust op te zetten en de uitkomst ervan te controleren, moet je om te beginnen al een enorme invloed en macht hebben in de wereld. Als bankdirecteur, en zelfs als President van de Wereldbank lukt je zoiets niet. Kijk maar naar Paul Wolfowitz (directeur Wereldbank, oud viceminister van Defensie en jaren topadviseur van het Witte Huis) die al struikelde toen hij een snoepbaantje voor zijn vriendinnetje dacht te regelen. Nee, je zult daarboven moeten staan.

En als je inderdaad daarboven staat, dan moet je invloed verder rijken dan alleen de financiële wereld. Je zult een stevige greep moeten hebben op alles wat er op wereldniveau gebeurt. Als je die macht hebt, dan kun je diezelfde macht gebruiken om een wereldwijde crisis te creëren met als doel: nog meer macht.

Natuurlijk moet je een hele dikke vinger in de pap hebben bij de Centrale Bank; in het geval van Amerika de Federal Reserve. Deze brengt al het geld in omloop door het uit te lenen aan banken en de overheid tegen rente (nu bijna nul procent). In tegenstelling tot wat veel mensen denken is de Federal Reserve (of de “Fed” zoals Amerikanen het noemen), geen overheidsorgaan maar een privéonderneming gevormd door de grootste en machtigste bankiers van Amerika. Al sinds de oprichting van de Fed (1913) wordt het bestuur hiervan gevormd door bankiersfamilies met als belangrijkste de JD Edward Bank de Rothschild familie en de familie Rockefeller. De topposities worden in de praktijk steeds door overerving doorgegeven. Zoals bij een Koninklijke familie.

Daarnaast zul je invloed moeten hebben op de internationale politiek. Met name op het buitenlandbeleid van de USA. Zeg maar: de “War on Terror”, dus de oorlog in Irak, en Afghanistan. Ook hier speelt de familie Rockefeller al generaties lang een hoofdrol.

En verder zul je een greep moeten hebben op de motor van de wereldeconomie: olie. En laat nou daar ook diezelfde Rockefeller familie, als oprichter van Standard Oil, later Esso en nu Exxon, al generaties lang de dienst uitmaken. Deze familie heeft een interessant CV (als je het zo mag noemen). Zo is ze o.m. de hoofdoprichter van de VN (en bepaalt dus in grote mate de VN “vredesmissies”), de oprichter van de General Education Board, de Rockefeller University, en is ze financier van vrijwel elke andere universiteit van de VS (en bepaalt dus al generaties lang wat kinderen en studenten als “de waarheid” leren). De familie Rockefeller is waarschijnlijk de rijkste en (de leden bij elkaar opgeteld) machtigste familie ter wereld.

Laten we er eens vanuit gaan dat de Rockefellertjes en hun entourage (ze zijn niet de enigen, maar wel belangrijk!) de smaak van de macht te pakken hebben en meer willen. Laten we stellen dat ze de totale macht over de totale wereld nastreven. En dat ze, om dat doel te bereiken, inzetten op deze drie dingen: Geld, Olie en Oorlog.

Laten we eens beginnen met olie. Eind jaren zestig werd Henry Kissinger naar het Midden-Oosten gestuurd met de opdracht om contracten te sluiten met de olielanden. De deal zag er zo uit: hij beloofde deze nomadenlanden, die uit verder niets dan kale woestijn bestonden, dat ze rijk zouden worden. Daarvoor moesten ze olie leveren aan de VS. En er werd afgesproken dat deze olie uitsluitend in dollars zou worden verhandeld. De Sjeiks zouden als de rijkste mensen ter wereld door het leven kunnen gaan. Als tegenprestatie werd verlangd dat deze landen een deel van de Amerikaanse staatsschuld op zich zouden nemen. Alle belangrijke olielanden tekenden op de stippellijn, met uitzondering van twee landen met zeer veel oliereserves: Irak en Iran. Deze landen hebben dus tot op de dag van vandaag geen staatsschuld en zijn zodoende financieel geheel onafhankelijk. Wel wordt ook aan hen de olie betaald in dollars.

Sindsdien doen de VS er alles aan om deze landen omzeep te helpen. Eerst door Saddam als bondgenoot te bewapenen voor zijn oorlog tegen Iran volgens het bekende “verdeel en heers” principe. Wat er daarna met Saddam gebeurd is weten we…. Iedereen begrijpt het verband tussen olie en oorlog.

Om de greep op de olielanden compleet te maken, moeten ze worden uitgerookt. Financieel uitgerookt. Eerst zijn deze landen volledig afhankelijk gemaakt van dollars. De landen zijn ingericht naar de enorme opbrengsten van de olie (het winnen van een vat olie kost minder dan 5 dollar). Vervolgens daalt de prijs van olie tot zowat nul. Wie deze week de kranten gelezen heeft zal begrijpen dat de OPEC landen geen enkele invloed hebben op de prijs. Het is de Amerikaanse machtselite die deze prijs bepaalt. De OPEC landen zullen hun reserves (in dollars uiteraard) moeten dumpen om in leven te blijven. Dat zal een val van de dollar inluiden.

De kredietcrisis zal ervoor zorgen dat onroerend goed (de belangrijkste tegenrekening van alle krediet) snel het grootste deel van zijn waarde zal verliezen. Hierdoor zullen er veel mensen zijn die hun huis verliezen en met een schuld blijven zitten. Bovendien zal de crisis moeten leiden (volgens het agendascenario) tot het instorten van de economie. De Fed zal zoveel mogelijk dollars in de economie proberen te brengen door een nul-rente en eventueel zelfs een negatieve rente te hanteren. Samen met het instorten van de oliemarkt en het economisch overlijden van de olielanden, zal dit de dollar omzeep helpen.

En dat is (in dit scenario) nou precies de bedoeling. De Fed zal roepen dat de dollar niet meer te redden is en dat de enige redding van de wereld zal bestaan uit het invoeren van een nieuwe munteenheid. Op slag zal de dollar geen betaalmiddel meer zijn en van de ene dag op de andere niets meer waard zijn. Het kapitaal van onroerend goed was al niets meer waard door de kredietcrisis en door de dollarcrisis zullen de tegoeden aan dollars ook in één klap waardeloos zijn. Dus het tegoed van ieders bankrekening, maar ook het tegoed van alle landen die dollars hebben uitgeleend aan de VS en waaruit de enorme staatsschuld van de VS bestaat zal niets meer waard zijn. De olielanden die indertijd het contract van Kissinger hebben ondertekend en een deel van de Amerikaanse staatsschuld dragen als tegenprestatie voor de afname van hun olie, maar ook de grootste financier van de VS: China, staan dan in één klap buitenspel.

De grootste wisseltruc aller tijden.

Natuurlijk zal er geroepen worden dat men er alles aan gedaan heeft, maar dat het niet anders kon. En om “te voorkomen dat zoiets nog eens kan gebeuren”, zal de nieuwe munteenheid gekoppeld worden aan de euro, zodat er wereldwijd feitelijk één munteenheid zal ontstaan. Uiteraard beheerst door de topmannen van de Fed en de Europese Centrale Bank, die (oh toeval) sinds december 2007 samenwerkt met de Fed onder de noemer “Term Auction Facility” met als doel de liquiditeit van de dollar in de eurozone te beschermen. Het bedje is dus al gespreid…

En wie zullen er dan de macht hebben over de nieuwe “worldcurrency”? Juist: de Fed. Met aan het roer de Rockefellers en consorten. En over de olie van de failliete OPEC landen? Juist: de Rockefellers en consorten. En over alle mensen die niets meer hebben, behalve schulden die dan weer moeten worden terugverdiend met werken voor het nieuwe geld? Juist: de Rockefellertjes en hun maatjes.

Opstanden in de gedupeerde landen zullen worden neergeslagen door de internationale VN legers, onder leiding van….

Nog nooit vertoond? Echt wel! Achter de crisis van 1929 zaten dezelfde Rockefeller, Rothchild en Edwards families (om er maar een paar te noemen), die hierdoor onmetelijk rijk en machtig werden. (redactie: graag link naar Achter de troon bestaat iets dat groter is dan de koning zelf) Maar nog niet op deze schaal. Het is één van de laatste en afrondende veldslagen die de machtselite gepland heeft om te komen tot de totale beheersing van de totale wereld.

Als we tenminste uitgaan van het agendascenario. Natuurlijk hoop ik dat het niet zo zal gaan, maar mocht het wel zo zijn, dan is het misschien handig om vast te gaan kijken hoe we hier een stokje voor kunnen steken.

Ik sta open voor suggesties!

Pieter Stuurman